บัญชาชีวิต

ถามว่า แล้วพวกเรากินหนมเดือนสิบกันแล้วหรือยังครับ ?

วันนี้ ที่สมภารท่านให้เอาหฺมฺรับกลับบ้านได้นั้น

มีหลายคนกรุณามาปันของในหฺมฺรับบ้านนี้ไปจนหมด แม้แต่ดอกไม้

ผมเพียงขอแต่ ๕ หนมเดือนสิบกลับมาจะกินเอง

ส่วนที่กันไว้ว่าจะตั้งเปรตนั้น ก็กันไว้ต่อโพรกแล้ว

พอจะไปกินหนมจีนพี่นีที่สะพานยาว เจอครอบครัวนี้ #สุทธมุสิก

" ... ต้องขอบคุณทั้งครอบครัว ที่ตาเจิม ช่วยคุณยายผม

คุมคุณตาขุนบวรฯ เวลาเข้าบางกอก ไม่ให้เที่ยวมาก ... "

" ... ใครว่า มึท่านขุนก็ให้ตาพ่อเจิมไปเที่ยว แบบต่างคนต่างเที่ยวกันนิ ... "

" ... หมอครับ มึหนมจีนแหม็ดแล้ว ... " มีเสียงออกมาจากในร้าน

" ... อ้าว อาจารย์กินแหม็ด ไม่เหลือเผื่อผม ... " ผมต่อว่า

แต่แล้วผมก็ได้กินจานสุดท้าย เมื่อโหวดถามทุกโต๊ะที่กินอยู่ ไม่มีใครเติม

ตกบ่ายตะกี้ ก็เลยเอาหนมเดือนสิบมากินเป็นของว่าง

ถูกใจไข่ปลาเหมือนทุกคราวที่เคยกิน ต้องเป็นของทอดใหม่ ๆ นะครับ

ส่วนหนมลา ลองกินแบบตอนเด็ก ๆ

ที่เล่นทำเป็นหนวด ไม่หนุกเหมือนเดิมครับ

๒๔ กย.๖๕ ๑๙๒๔ น.