บัญชาชีวิต

ชีวิตเรานี้ บางที่ก็เป็นไปโดยไม่ได้คิดคาด

อย่างการขาย #ทุเรียนกระโปรงทอง ของผมนี้

เพียงแค่พบของดีก็อยากให้เพื่อนพี่น้องได้ลองลิ้ม

ทำไปทำมา ชาวสวนบอกว่าให้ช่วยขาย ข้างคนกินก็บอกว่าอยากได้กินกัน

เอาเป็นว่าปีก่อนไม่มีได้ขายและกินกัน

หลังจากปีโน้น ที่กินกันระเบิดเถิดเทิง

แบบว่ามีคนนำขึ้นถวายสมเด็จพระสังฆราชฯ

ท่านไม่ได้บอกดอกครับว่าอย่างไร

และมีบางคนบอกมาว่า " ... สามีสั่งว่าต่อไปจะไม่กินทุเรียนอื่นแล้ว ... "

มาเมื่อสามวันก่อน มีทางสวนโทรมาถามว่า

เพิ่งเจอต้นกำลังจะตัด อาจจะได้สัก ๔ - ๕๐ ลูก มีใครเอาไหม

ให้ Ting Pongpanich รับจอง ๆ กันมา ๖๐ กว่าลูก

พอตัดจริง ต้นนั้นได้มา ๓๐ ลูก !!! แล้วมีคนไปเจออีกต้น ได้มา ๖ ลูก !!!

ก็ย่อมไม่พอส่งตามสั่ง

มาวันนี้มี #กระโปรงทองเมืองนคร หลงมาล้งนี้ ๖๐ ลูก ตามนี้

พรุ่งนี้จะส่งอีก ใครประสงค์ พอมีปันส่วนครับ

สั่งตรงที่ Ting Pongpanich ทันทีครับ

ที่มีพัฒนาการคือว่าล้งนี้ปีนี้ มีการปัดมดแมงออกจากผิวหนามแล้วนะ

ต่างจากปีก่อน ๆ ที่ส่งตรงไปพร้อมมดแมงและหนอนเพลี้ย

อ้อ อีกอย่างหนึ่ง ก่อนส่งมีการตัดก้านชิมรสด้วยนะครับว่าหวานพอปนไหน

ทั้งหมดนี้เป็นทุเรียนปลูกทิ้ง ไม่มียาใดฉีดใส่แต่อย่างเดียวกัน

สำหรับลุกที่กินกัน เพราะมีหนอนไชไม่กล้าส่ง

ต้องสู้กินกันเองตั้ง ๕ - ๖ ลูกเลยครับ

๑๒ กุมภา ๖๖ ๑๓๑๓ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร