Print

เรื่องของคนไม่ได้เรื่องคนหนึ่ง
On An Unpopular VC Boy


(bunchar.com บัญชาชีวิต 20191125_5)

 

     การเป็นน้องเล็กลำดับที่ ๔ ที่โรงเรียนเดียวกันกับพี่ ๆ แถมมีอามีน้าที่สร้างชื่อไว้มากนั้นยากยิ่งอย่างสมโชค สมชีพ เลขะกุล ที่ถือเป็นยอดนักกีฬาแถม กำจร กำแหง สถิรกุล อีก ก็ว่ากันว่าเป็นยอดนักเรียนเด่น ตอนที่ผมเข้าวชิราวุธนั้น พี่ทั้งสามเป็นยอดนักกีฬา ถึงขึั้นดาราทีมชาติ ดนตรีก็ระดับเสื้อสามารถ แถมยังเป็นหัวหน้่าคณะกันด้วย ส่วนผมนั้น ดนตรี ก็สีไวโอลินเข้าวงแล้วทำคันชักหัก ๕๕๕ กีฬาก็กล้อมแกล้ม เป็นได้แค่ตัวคณะใน ๓ กีฬาเท่านั้น มี แบด บาส กับวอลเล่ย์ ได้แค่เข้าชิงชนะเลิศติดโล่เพียงครั้งเดียว ดีที่โรงเรียนมีของให้เลือกเรียนและเล่นเยอะบางปีผมนึกหนุก เลือกตกต่ำสุด ๆ สำหรับลูกวชิราวุธ คือไปทำการเกษตร ๕๕๕ โดยมีหลายปีที่ทำเท่ ไปสมัครเป็นอาร์ติสต์ ถือเฟรมวาดภาพสีน้ำมันไปทั่วโรงเรียนรวมทั้งทำงานช่างปั้น ช่างไม้ ช่างปิดทองทำลายรดน้ำ ฯลฯ

     วันนี้ที่วชิราวุธ ครูวัชรินทร์ บอกผมว่า

"บัญชา รูปที่เธอวาดถวายพระเจ้าอยู่หัวไว้นั้นทางโรงเรียนพบแล้วนะตอนนี้กำลังทำหอจดหมายเหตุโรงเรียนอยู่ลองไปขอดูซิ ..."

ใช่เลยครับ ภาพนี้ที่คิดอยู่ว่า น่าจะอยู่ที่ไหนในโรงเรียนเพราะทูลเกล้าถวายในงานเสด็จพระราชดำเนินทอดพระเนตรผลงานนักเรียนเมื่อปี ๒๕๑๖ ผมวาดตอนอยู่ มศ.๓ เสร็จเมื่อ ๑๙ ธค.๑๕

"แล้วในคลังมีงานไม้ปิดทองลายรดน้ำอยู่บ้างไหมครับ ?"

ผมถามต่อ เพราะตอน มศ. ๑ หรือ ๒ ก็ทำทูลเกล้าถวายอีกอย่างหนึ่ง พอได้ดู จำไม่ได้ ต้องกลับไปค้นรูปถ่ายที่นครก่อนครับ เอาเป็นว่า ตอนนั้นไม่ได้เรื่อง แต่ตอนนี้ พอมีเรื่องแล้วครับ

๒๕ พย.๖๒ ๒๑๔๗ น.
เฮือนฮักฮอด ฮอด เชียงใหม่