Print

ไปทำไมทุกปี ... ใกล้ความตายไปทุกนาที
Why Every Year ? Near To Die Every Minutes


(bunchar.com บัญชาชีวิต 20200115_1)

 

      เมื่อตอนแรกที่ต้องมาทำ หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ : Buddhadasa Indapanno Archives ที่กรุงเทพ ผมจึงออกเรียนรู้หลายกรณีที่คิดว่าควร
โดยเลือกไปงานวัดหนองป่าพงนี้ด้วยได้ยินข่าวคราวว่างดงามนัก
จำได้ว่าเมื่อครั้งแรกนั้น รู้สัมผัสสารพัดพลังพระพุทธศาสนาเก็บเกี่ยว "สิ่งบันดาลใจ" หลายอย่างไว้ใช้ทำงานทั้งที่สวนโมกข์กรุงเทพและการพระพุทธศาสนาทั่วไปพร้อมกับตั้งใจว่า "ไม่ติดอะไร ไปให้ได้ทุก ๆ ปี" รวมทั้งควรส่งเสริมให้ชาวพุทธไทยได้ไปพบเห็นเป็นอย่าง จากนั้นก็ทำอะไร ๆ อีกหลาย ๆ อย่างทั้งพาคณะไปกันทุกปี และอาราธนานิมนต์คณะท่านมาพระนครรวมทั้งเอามาปรับใช้อีกอย่างนับไม่ได้

      สองสามปีมานี้ มีการปรับมากที่บริเวณการให้และรับ "ทาน" ตามที่แสดงในภาพและป้ายประกาศ เช่นเดียวกับเขตปักกลดกางกระโจมนอนตามใต้โคนไม้โดยของ บุญจาริก จากหอฯ นั้น แม้ยังอยู่ใกล้ ๆ บริเวณเดิมแต่ก็ขยับข้ามทางเดินไปที่ริมขอบมากขึ้นป่านนี้คณะจากพระนคร คงถึงและเข้าที่กันเรียบร้อยแล้วไหม ?Kotchaporn Kladnarong แม่มด ลมหายใจ นางฟ้า หวังว่างานที่มีหมอลำ จะจบไปตั้งแต่คืนก่อนโน้นแล้วนะครับใครยังประสงค์จะตามไป งานยังมีถึงวันที่ ๑๗ นี้นะครับผม

๑๕ มค.๖๓ ๐๗๐๗ น.
บ้านท่าวัง สะพานควาย กทม.