บัญชาชีวิต

กะว่าจะไปกินส้มตำที่มัดจำไว้เมื่อวาน แต่ก็อิ่มอาหารเลี้ยงเรียบร้อย

จึงเพียงผ่านไปถามข่าว " ... วันนี้ขายได้ ๔ ครกแล้วจ๊ะ จะกินไหม ... "

กำลังว่าจะกลับห้อง ก็ถามตัวเองว่า มานอนพัทยาตั้ง ๒ คืน ไม่ไปต่อไหนหรือ ?

พอดีรถสองแถวผ่านมา นั่งไปถนนคนเดินที่พัทยาใต้ ๑๐ บาท

ร้านรวงเปิดสัก ๑ ใน ๔ หรือ ๕

คนข้างใน เช่นร้านอาหาร บาร์ และ สถานนวดเท้า น้อยมาก ๆ

นักนวดนั่งรอกันเต็มหน้าร้าน

พอถึงถนนคนเดินที่เคยคลาคล่ำ ได้แค่ไหลไปตามคน

ก็ว่างโร่ไร้คน แต่มีเปิดบ้าง

ยังไม่สองทุ่ม หลายสถานกำลังตั้งหน้าร้านกัน มีเชื้อเชิญและเข้ามาจะจับ ๆ

จากนั้นก็เรียกรถวิน กลับเอวัน " ... ๑๐๐ นึง ครับ ... "

" ... ๘๐ ก็ได้ ตอนนี้วันนึงได้สัก ๓ - ๔ เที่ยวก็พอค่ากินอยู๋ครับ ... "

น้องวินบอกว่า ก็กำลังกลับกันมา ศุกร์ เสาร์ คนมาก ไทยมากัน

ฝรั่งต่างชาติก็พอมีบ้าง ทำไงได้ครับ

หลับฝันดีนะครับ

เพิ่งอ่าน ซาเปียนส์ตอนว่าด้วยผีสมัยนักล่า เมื่อ ๓๐,๐๐๐ ก่อนโน้น จบครับ

๓ กย.๖๓ ๒๑๒๑ น.

เอวันพัทยา