บัญชาชีวิต

ฝันหนึ่งของผมคือไปให้ถึงจีน จำไม่ได้ว่าปีไหน พอทำงานมีเงินพอ

ก็บุกจีนคนเดียว ๑๐ วัน กับโลนลี่เพลนเน็ต

กะว่ารอบเดียวเอามันให้มาก เท่าที่จำได้ก็ #บินไปปักกิ่ง

แล้วนั่งรถไฟมา #ต้าถง แล้วต่อลงมา #ซีอาน #ลั่วหยาง

ก่อนบินไป #ตุ้นหวง แล้วบินกลับปักกิ่งเพื่อกลับบ้าน

ตอนนั้น หมายถ้ำพระสำคัญ มี #ต้าถง_หลงเหมิน_ม่อเกา

อ่านเจอในหนังสือ #ท่านอาจารย์พุทธทาส ว่ามี #ไหมจิ๊ชาน

อ่านอาจารย์ #ส_ศิวรักษ์ บอกว่าถ้ำท้ายนี้ไปยาก ท่านก็ไปไม่ถึง

เย็นวันหนึ่ง หลังแวะสุสานทหารจิ๋นซีที่ซีอานกลับมาโรงแรมที่หน้าสถานีรถไฟ

แล้วไปเดินเล่นบนชานชลา เจอป้ายบอกว่ามีขบวนรถไฟจากนี้

ไปผ่าน #สถานีเตี้ยนสุย ซึ่งคือที่ตั้งของ #ถ้ำพระฝักข้าวโพด ไหมจิ๊ชาน นี้

ถามว่ายังมีตั๋วไหม เขาว่ามีชั้น ๓ ออกดึก ถึงตีสามตีสี่

แล้วต้อนั่งรอที่สถานีรถไฟในชนบทนั้นจนเช้าตรู่ จะมีรถยนต์มาส่งแม่ค้า

สามารถจับรถนั้นไปถึงที่หน้าถ้ำ อยู่ได้ทั้งวัน ตอนบ่ายให้รีบกลับมาขึ้นรถไฟ

ทันขบวนหัวค่ำ ก็จะกลับมาถึงซีอานกลางดึก

ทั้งหมดนี้ ผมพูดภาษาจีนรู้เรื่อง ๕ % แต่อ่านอักษรแล้วก็ภาษาสากลคือทำท่าทำทาง ๕๕๕

กลับมาห้องพักที่เปิดไว้แล้ว เอาของจำเป็นใส่เป้ ไปตามนั้น

๒๔ ชม.พอดีกลับมาอย่างจุใจมากมาย

ดีที่ไม่ตาย และกลับมาอยู่ได้จนทุกวันนี้

เป็นมรดกโลกแล้ว และ น่าจะไปไหน ๆ แล้ว

แล้วจะคุ้ยอารูปเก่ามาให้ได้ดูกันครับ

๒๐ พย.๖๓ ๑๖๐๐ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร