บัญชาชีวิต

อ่านนี้ เมื่อคืนนี้และตื่นเช้ามานี้ ๑ ใน ๔ ของเล่ม

ที่ท่านอาารย์หมอบรรลุจงใจมอบให้มาเมื่อวันก่อน

พร้อมกับคำกำชับว่าให้อยู่ถึง ๑๐๐ ปี ที่อาจารย์ก็จวนจะถึงในไม่กี่ปีข้างหน้า

บทความนี้ อ.เขียนเมื่อปี ๒๕๑๘ อายุราว ๆ ๕๐

เพื่อบอกเล่าในหมู่ รพ.เลิดสิน แล้วมีคนขอเอามาตีพิมพ์เรื่อย ๆ

ฉบับนี้พิมพ์เมื่อต้นปีที่แล้ว โดย #มูลนิธิหมอชาวบ้าน

แบ่งเป็น ๒ ส่วน ๑๒ บทแรก #ว่าด้วยชีวิตนี้เป็นไฉน

อีก ๑๒ บทหลัง ว่าด้วย #จะเอาอย่างไรกับชีวิต

ตรงกับโจทย์ชีวิตของผมเมื่ออายุ ๒๕ ที่เลือกบวชเรียนหาคำตอบ

ว่า #พระพุทธศาสนาสอนอะไร ? และ #จะเอามาใช้ในชีวิตได้อย่างไรบ้าง ?

จนร่วมก่อตั้ง #มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ เสร็จ

ก็กำหนดรายวิชา #คุณภาพชีวิต เพื่อสอน นศ.ทุกคนในรายวิชาศึกษาทั่วไป

เพื่อลองชวนให้รู้จักคิดนิด ๆ ว่า #ชีวิตคืออะไร ?

และ #จะมีชีวิตที่มีคุณภาพได้อย่างไรบ้าง ?

สอนมา ๕ ปี ในนั้นเรื่องมากยากและยุ่งเกิน

ก็เลยออกมาเพ่นพ่านตั้งแต่ปี ๒๕๔๕ ถึงทุกวันนี้ จะ ๒๐ ปีแล้ว

อ่านนี้ หนุกดี

ลองอ่านที่ท่านยกกรณีของ #ขงจื่อ ในบท ชีวิตก็อย่างนี้แหละ

" ... ภูเขาใหญ่ ก็พังทะลายลงมา (ได้)

คาน - ตง บ้านก็หักพังลงมา (ได้)

นักปราชญ์ก็ร่วงโรยไปเหมือนพฤกษา ... "

" ... ดีเลว เป็นเรื่องสมมติตามกาล ตามสมัย ไม่แน่นอน

สิ่งที่แน่อนที่สุด คือความไม่แน่นอนนั่นเอง ... "

และในบท มนุษย์เองที่ประหลาด

" ... คิด ๆ ดู ก็ประหลาด เพราะความกลัว (ใช่หรือเปล่าก็ไม่ทราบ)

ทำให้มนุษย์ซึ่งแสนจะอิสระเสรี ถ้าอยู่คนเดียวในโลกธรรมชาติ

จำต้องมาอยู่ในสังคมซึ่งถูกลิดรอนเสรีภาพทุกสิ่งอย่าง

แล้วก็เรียกร้องหาเสรีภาพกันต่อไป มนุษย์นี้แปลก ... "

" ... เฮ้อ ! ชีวิตมนุษย์นี้เป็นไฉน ? ... "

สนใจต่อไหมครับ ?

๑๕ กพ.๖๔ ๐๘๒๕ น.

บ้านท่าวัง สะพานควาย กทม.