เพื่อแผ่นดินเกิด

วันหนึ่งหลังน้ำท่วมใหญ่จนเขาถล่มใส่คีรีวงจนยับเนินนั้น

น้าฝากก็เขียนนี้มาให้ผมอ่าน ...

อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้ทำลายป่าไม้ ...

พร้อมกับข้อปรารภว่า ... ก่อนที่หมู่บ้านจะเป็นทะเลทราย ...

แล้วส่งท้ายว่า ...

เยาวชนที่รัก เจ้าจงมองสิ่งต่าง ๆ ให้ยาว ๆ ถ้ามองสั้นจะไม่เห็น

เพราะผู้เขียนและเพื่อนบ้านมองสั้น ๆ มาแล้ว

เมื่อรู้ตัวว่าเดินผิดทางเสียแล้ว กำลังรับความหายนะอย่างแสนสาหัส

ที่อยู่อาศัยกำลังไม่มีอย่างมากมาย การดำรงชีวิตในอนาคตก็มืดมน

หมู่บ้านของผู้เขียนเป็นแบบเรียนเล่มโตพอสมควร ...

จากนั้นผมก็ช่วยชาวคีรีวงหลายสิ่งอย่าง

อาทิ #กองทุนเติมสีเขียวใส่เขาหลวง #กลุ่มมัดย้อมสีธรรมชาติ ฯลฯ

ถึงวันนี้ ๓๕ ปีแล้ว น้าฝากจากไปแล้ว

คีรีวงยังตั้งมั่นอยู่ได้ และมีพัฒนาการไปมากแล้ว

ทะเลทรายหายไปแล้ว ... ไหม ?

ไปหาน้าฝากกันคืนนี้ครับ

๘ สิงหา ๖๖ ๑๕๔๐ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร