แล้วก็ได้อีกข้อยุติ ... ที่เราเลือกกันเอง

TheSolutionOfUs ...

(bunchar.com เพื่อแผ่นดินเกิด 20240318_2)

ที่ช่องประตูท้าย #ตึกยาวบวรนคร ตรงที่เราต่อเติมเป็นคาเฟ่

เปลี่ยนจากออกสู่ภายนอกเป็นอยู่ภายใน

บานประตูน้อยนี้ เคยมีกันสาดเล็ก ๆ กั้นสายฝน

น่าจะเป็นของต่อเติมเมื่อราว ๆ ๔๐ ปีก่อน

คุณเจฟชี้แนะไว้ว่า หากดูดี ๆ ของเดิมไม่น่าจะมีกันสาด

แถมมีการก่ออิฐเป็นรัศมีโค้งสวยมาก หากกระเทาะออกก็จะเห็นเป็นผนังอิฐสวยกว่า

อ.ยุ้ยก็เห็นเช่นเดียวกัน ผมเองนั้นขอฟังไว้ก่อน

เพราะด้านในก็เห็นเช่นนั้นแล้ว ส่วนด้านนอกยังสองจิตสองใจว่าไงดี

มาเมื่อวานนี้ ที่ชวนป้ามะลิ คุณเอื้องและนายเชดมาดูกัน ก็ลองถามความเห็น

ป้าบอกว่าอย่างไรก็ได้ เอื้องบอกว่าถ้าให้สวยอย่างคนอนุรักษ์ก็ชอบแบบที่คุณเจฟว่า

แต่เชดบอกว่า ถ้าเอาออกหมดก็อาจจะเสียคอนเซ็ปต์

การเก็บร่องรอยของการใช้งานตึกนี้ในแต่ละระยะ ๆ ไหม ?

เอื้องบอกว่าอยู่ที่เจตนาของเจ้าของ คือโยนกลับมาที่ผม

ผมฟังเชดแล้วชอบใจข้อคิดเห็น

ประกอบกับพอกระเทาะปูนฉาบออกหมด เหลือแต่กันสาดคอนกรีตนี้ไว้

อะไร ๆ ก็เห็น โดยเฉพาะที่เรียงอิฐโค้งไว้ แถมมีนี้อีก น่าหาดูที่ไหนได้ยาก

ที่สำคัญกว่านั้นคือ หากวันนี้รักษาไว้ วันหน้อาจะเอาออกก็ยังได้

แต่ถ้าเอาออกเสียวันนี้แล้ว วันหน้าจะหาสร้างทำใหม่ได้ไงอีก ???

ตกลงเลยครับว่า กระเทาะปูนฉาบใหม่ที่เป็นซีเมต์ออก เว้นปูนตำเก่าไว้

กับกันสาดอันน้อยนี้ก็เว้นรักษาไว้ด้วยนะครับ Amonpong Rittirong ครับ

เรียน อ.ยุ้ย Wimonrart Issarathumnoon ด้วยครับผม

อ้อ ผนังด้านใต้ของห้องบ่อน้ำนี้ด้วยนะครับ 

ขอเก็บไว้ตามที่ฉาบคอนกรีตใหม่ตอนปี ๒๗ นะครับ

เอื้องบอกว่าในเมื่อด้านนอกเปิดปูนฉาบเป็นอิฐเปลือยแล้ว ด้านนี้เก็บไว้ก็ไม่น่าเป็นอะไร

แถมเชดบอกว่านี้เป็นรอยเดียวที่หมอทำไว้เมื่อปี ๒๕๒๗ ที่จะเหลืออยู่

เพราะตอนนี้ตลอดทั้งตึกมีเหลือแต่เมื่อ ๑๒๐ ปี กับ ๖๐ ปีก่อน

แล้วก็ที่ต่อเติมกันใหม่ตอนอายุ ๑๒๐ ปี

หากเก็บนี้ไว้สักจุดหนึ่ง ก็จะได้เห็นร่องรอยเรื่องราวเมื่อ ๔๐ ปีก่อนบ้าง ... 

๑๘ มีนา ๖๗ ๐๗๐๗ น.

บ้านบวรรัตน์ท่าวังเมืองนคร