เพื่อแผ่นดินเกิด

แล้วเพลงนี้ก็ลอยขึ้นมาในใจ ...

ดเหมือว่าตอนอยู่กับ

มีงานประจำปีของคณะ เอา #เต้นกำรำเคียว นี้มาเล่นกันสักปีหนึ่ง

พอไปอยู่ #แพทย์เชียงใหม่ ก็ใช้บ่อยในหลายวาระและโอกาส

... มาเอ๋ยมา แม่ มา มารีบมา พ่อมา ...

หลังจากเล็งนาบิ้งน้อย แถมมีกล้ามานิดหน่อย

งานนี้ ดำด้วยได้ เดี๋ยวก็เสร็จ ฮาาาาาาาาา

ผมก็คว้ากล้ามัดหนึ่ง ลงไปดำด้วย

จากวิชาดำนาที่รุ่นพี่แพทย์เชียงใหม่

เอาไปรับน้องที่ #สันป่าตอง ตอนปี ๒๕๑๘ แล้วติดใจ

ไปทำนา ทั้งนาดำนาไร่ เกี่ยวข้าว ฟัดข้าว จนเกือบเลิกเรียนหมอ

ใช้หัวแม่มือจิ้มดินที่แข็งไปหน่อย เพราะไถไว้นานเกิน

แล้วกวาดโคลนมากลบกอข้าวที่กำดำ กดลงไป

ไม่ให้หลุดลอย จนชาวนาตัวจริงต้องมาตามซ่อม อย่างที่เคยทำ

แถมมีแหม่มอเมริกามาดำอยู่คนหนึ่ง ฟุดฟิดนิดหนึ่ง

จึงรู้ว่า " ... ฉันพูดไทยได้ ... " เลิกเลย

ดำได้กำเดียว เครื่องกำลังติด ข้าวกล้าก็หมด

จึงชวนกันขุดถอนวัชพืชในนาบิ้งนั้นซะเลย

ขอบคุณ #ชาวนานครรุ่นใหม่อะไรก็ไม่รู้ นะครับ

ที่ช่วยให้ผมได้มีโอกาส #ดำนาที่เมืองนคร

ใน #นาพ่อนาแม่ ซะด้วยซิครับ

เพราะกลับมาอยู่เมืองนครเมื่อปี ๒๕๒๕ พยายามหานาทำยากมาก

เคยไปร่วมเก็บข้าว #นาเสม็ดเอนที่ริมคลองสุขุม ของ

แล้วหนุกเกิน เล่นน้ำคลองจนแว่นหลุดจม งมกันหลายชั่วโมงกว่าจะเจอ

๗ มิย.๖๓ ๑๓๓๕ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร