สมมุติว่าเป็นข้าทาส ... ศรีธรรมาโศกราช
AsADhammaSokaRajaServant
นิสัยไม่ดีหนึ่ง ที่ผมเพาะพัฒนามาเรื่อย ๆ คือติดหนังสือ
แบบว่าไปไหนต้องมีไปด้วยสักสองสามเล่ม (แม้นที่ประชุมทั้งหลาย)
พอว่าง ระหว่างรอ หรือ เห็นว่าไม่เข้าเรื่อง
ก็เอาเวลานั้นมาอ่านซะ เสียดายครับเวลา
ใครจะว่าอะไรกช่างเขา เวลาเรา ไม่ใช่ของเขา
เช้านี้ติด ๒ เล่มนี้ไปด้วย เผื่อบอกพี่เณร
เฉลิม จิตรามาศ
ด้วย
พอดีนึกได้ ว่านานมาแล้ว มีพ่อนักคิด
Supachai Klaewtanong
บ้านอื่นเมืองอื่นเขามีหมด
ตอนนั้นมีคนทำออกมายาวเป็นย่าน
ผมอ่านแล้วงง ๆ ว่าเอามาจากไหน ? ใช้หลักฐานอะไรรับรอง ?
แต่ก็นับถือในความพยายามของคนทำ
แต่ปัญหาคือความเชื่อถือได้ ไม่งั้นจะไปกันใหญ่ อย่างที่เกิดขึ้นประจำ
ขณะที่วานนี้ ที่ "คว้า" หนังสือน้อยเล่มนี้มาจากตลาดนัดนั้น
จาก ๕ ราชวงศ์ !!!
สุดที่ พ.ศ.๑๘๒๐
แต่ละรัชสมัย ยาวนานหลายสิบปี สั้นสุดก็ ๑๐ กว่าปี ยาวสุดถึง ๖๐ ปี
ใครสนใจอ่านกันเองนะครับ ถ่ายให้หมดเลย
ไม่มีกั๊ก ไม่ใส่ลายน้ำด้วย ใครอยากใช้เชิญครับ แต่อ้างถึงเขาบ้างนะ
เว้น ๔๐ หน้าต้น ที่เป็นเรื่องอื่น ๆ ล้วนน่าสนใจไปหมด
ผมยังตามไม่ได้ว่า เจริญชัย พุทธรัต ผู้เขียนนี้คือใคร
เสียดายมากที่ท้ายเล่ม ไม่ระบุอ้างอิงอะไร
หรือว่าไปถามพี่นงเยาว์ ผู้พิมพ์โฆษณา จะยังจำได้ไหมหนอ ?
สำหรับผมนั้น งนนี้ และวันนี้
๒๘ มิย.๖๓ ๐๘๕๕ น.
บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร