เมื่อไม่กี่วันก่อน อยู่ ๆ
Surachet Keawsakun
ก็ชวนดู ๒ รูปนี้
เพียงผมดูปุ๊บ ก็สะดุดทันที
แถมขอ อ
Thawon Sikkhakosol
กับ อ.
Sresthabongsa Chongsanguan
ช่วยอ่าน
กับตามไปหาโกกังช่วยดูอีกคน
รูปกรรมการสมาคม ปี ๒๔๗๒ ส่วนรูปโรงเรียน ไม่ระบุปี
ที่พ่อของขุนบวรฯ เชิญป้ายมาเมื่อปี ๒๔๓๑
โดยขุนบวรนั้นเป็นกรรมการสมาคมต่อเนื่อง
และดูเหมือนว่าจะเป็นผู้จัดการด้วย
จากรูปถ่าย ทำให้นึกออกว่าที่เคยเห็นรูปนั้นก็ประมาณนี้
แต่ที่สำคัญคือ ขนาดความกว้างสูงของตึก
รวมทั้งด้านข้างมีเสาและหัวเสา ลักษณะเดียวกับที่เจอ
หรือแม้ว่าไม่ใช่ ก็เอาตามนี้นี่แหละ มีรูปหลักฐาน
พอมาลองไล่ดูพัฒนาการของตึกจีนในสิงคโปร์
ก็พบความละม้ายกันมากขึ้น ตรงนั้น ตรงนี้ ผสมปนกัน
เข้าได้กับแบบที่เขาเรียกและผมสรุปไปก่อนหน้านี้แล้ว ว่า ...
๒๘ มิย.๖๓ ๒๐๓๐ น.
บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร
Thip Srisakulchairak
Prin Pongspanich
Ting Pongpanich
Banpot Pongpanich
Banyong Pongpanich
Banchuab Pongpanich
Pairot Singbun
Khamjiang Panitdee