เพื่อแผ่นดินเกิด

๒ เช้าแล้ว ที่ลุกมาฟังดูและทบทวนนี้

ที่ กับท่านพระครู ชวนดูและช่วยกันขบต่อ

เพราะ #เป็นการตีความจารึกที่ช่องคอยใหม่หมด

วนก่อนตอนตี ๒ - ตี ๕ เช้านี้ตอน ๗ - ๘ โมงนี้

จากที่เคยบอกว่าของพระศิวะ เป็นการสรรเสริญคนดี

ที่พวกเราเอามาเป็น #คำขวัญประจำนาครบวรรัตน์ ตั้งแต่ปี ๒๕๒๗ โน้น

และเกิดการแพร่หลายไปทั่วนั้น

กลับถูกตีความใหม่ในวงเสวนาวิชาการทางซูมเมื่อ ๗ มกราคม ที่ผ่านมา

โดย #คณาจารย์ด้านภาษาโบราณแห่งคณะโบราณคดี_มหาวิทยาลัยศิลปากร

แทบทั้งหมด

ว่าจารึกนี้ นอกจาก #เป็นหนึ่งในจารึกหลักที่เก่าที่สุดของประเทศไทย

และทำขึ้นในแหล่งนี้แน่ และยังอยู่ในแหล่งอย่างเดิม ด้วยยกขนไปไหนไม่ได้

๐ ตอน ๑ บอกชัดว่าเป็นของบุคคลผู้มีนามว่า "#ศรีวิทยาธิการ"

อาจแปลได้ว่า "#ของเจ้าหน้าที่ผู้มีนามว่าศรีวิทยะ"

ที่ผมอยากลองแปลเองเล่น ๆ ว่า ของเจ้า(หน้า)ที่ผู้ทรงภูมิรู้ ???

๐ ตอน ๒ บอกว่าให้ผู้ที่เข้ามาพักผ่อนในป่าแห่งนี้ พึงถวายทำทานแด่ #เจ้าแห่งป่า (พระรุทระ) และ #เจ้าแห่งเทวดา (พระอินทร์) ผู้เฝ้าปกปัก ตามหลักของ #สมัยพระเวท ที่แพร่หลายในอินเดียใต้ ก่อนการคลี่คลายใน #สมัยปุราณะ ที่พระรุทระคลี่คลายมาเป็นพระศิวะ ฯลฯ

๐ ตอน ๓ ที่เคยแปลและใช้กันมาจนติดปากว่า

" ... #ถ้าคนดีอยู่ในหมู่ของชนเหล่าใด_ความสุขและผลจักมีแก่ชนเหล่านั้น ... "

ท่านแปลใหม่ทำให้อาจต้องปรับใหญ่ไหม ? ว่า

" ... มนุษย์ผู้ประเสริฐอยู่ในที่อยู่ทั้งหลายของเทพเหล่าใด

ถ้า (ต้องการ) ความโปรดปรานจากเทพเหล่านั้น

พิธีกรรมสำหรับเทพเหล่านั้นจะต้องมี (หมายถึง จะต้องทำพิธี) ... "

ที่ผู้แปลชี้ว่า ทั้งสามตอนบนจารึกที่ช่องคอยนี้ จารึกกันคนละคราวต่อ ๆ กัน

โดยจะต้องมีพราหมณ์เข้ามาทำพิธีด้วย

สำหรับผมนั้น ที่น่าสนใจไปยิ่งกว่า

มีการยกสิ่งที่พวกเราเอามาเก็บรักษาไว้ใช้ประกอบการวิเคราะห์นี้

คือจารึกตราประทับที่พบไม่น้อยในพื้นที่แถบคอคอดกระ

มี " ... #สัมพันธการก ... " " ... สยะ, สะ ... " แปลว่า " ... แห่ง, ของ, เมื่อ ... "

ส่วนว่าจะอย่างไรต่อนั้น

ตอนนี้ที่กำลังเริ่ม กันที่เมืองนคร

เพื่อขับขบวนงานเพื่อ #ความทรงจำแห่งเมืองนคร #นครน่าจดจำ กันพอดี

อาจทาบทามท่านพระมหากวีศักดิ์ กับท่าน อ.แห่งศิลปากรคณะนี้

ลงนครกันสักคราวดีไหม ?

วานนี้มีคนตอบกลับมาแล้วว่า เอา ๆ หลายท่านครับผม

รบกวนท่าน อ. กับ อ.อุเทน ด้วยขอรับผม

๑๕ เมย.๖๔ ๐๘๑๙ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร