เพื่อแผ่นดินเกิด

เกรงว่าพ่อครู บุญเสริม แก้วพรหม จะรอเก้อว่าเรานี้เก

พอดีต่อโพรกมีหลายงานเกิน วันนี้ต้องเตรียมมาก

แต่ว่ารับปากครูไว้แล้วว่าจะรายมายมาวันละบท

ตานี้บทนี้ ครูแกออกของมากเกิน

หมรอดแหมรด จังหันจังหู คะลักคะลุย อ้านเอ หนัดแหน่น โขลุย

... ขุยดีหว่า

เอาเป็นว่าวันนี้ อ่านได้แค่สองข้อย่อยในเรื่อง #มรดกวัฒนธรรมด้านภาษา ของคน #ท่าหลาบ้านเรา

ว่าด้วย #ระบบเสียงระบบคำ กับ #การใช้คำตามความหมายและประเภท

ที่อ่านแล้ว แกล้งถามตามนี้ว่า

" ... มากอย่างนี้จริง หรือว่าเพราะของชอบของครูแก ... "

ทางนี้ขอมีแหย่เล็ก ๆ ว่า " ... คง ... " ที่ว่ามาจากคำมลายูนั้น

ผมว่าไม่น่าจริง เพราะที่จริงแล้ว มาจาก " ... corn ... " มากกว่า

มลายูก็ฯ่าเอามาจากนั้น

เช่นเดียวกับ " ... ย่าหนัด ... " ที่พ้องกันกับ " ... หมากขนัด และ บักนัด "

รวมทั้ที่พี่น้องมาเลย์ เรียกว่า " ... อานัส ... " นั้น

ก็มาจากฝรั่ง ที่เรียกว่า " ... ananas ... " ขอรับผม

อีกอย่างในที่ขาดไป และก็แนวเดียวกัน

" ... ชมพู่กัว ... " ที่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมไทยเรียก " ... ฝรั่ง ... "

บ้านเรานั้น เอามาใช้ตรง ๆ จาก " ... Guava ... " ไงครับ

ขออภัยท่านที่ติดตาม ที่ถ่ายภาพมาไม่ให้ครบหน้าและเรื่อง

ก็อยากให้ท่านสั่งซื้อมาอ่านกันเองให้มาก ๆ ไงครับผม

๒๘ สค.๖๕ ๑๕๐๐ น.