ลาเมืองน่านกับคนฮักเตี่ยว แล้ววันหน้าจะเล่าเรื่องสุดยอดฮูปแต้มวัดภูมินทร์ พอเท่านี้นะครับ สำหรับรับวันมาฆบูชาปีนี้ด้วย "รอยบูชาของคนน่าน" ที่เชื่อว่าน่าจะ "บันดาลใจ" ใครบางคน รวมเช้านั้น ผมได้ไหว้พระ ๖ วัด ผ่านวัดหัวข่วงที่มีหอไตรงามไปด้วยเวลาไม่พอ ทั้งนี้การเดินทางรอบนี้มีพิเศษอีกหลายอย่าง นอกจากไปนำเสนองานการศึกษาว่าด้วยรอยแรกพระพุทธศาสนาจากอินเดียมาไทย ได้เข้าเฝ้าถวายหนังสือสมเด็จพระเทพที่หอพระหน้าพระตำหนัก ได้คณะพระพม่า ๕ รูป รับแปลงานสุวรรณภูมิของอูซานวิน ได้พบทูตบังคลาเทศและหารือตกลงความร่วมมือกันอีก ๒ งาน คือ การนำคณะไปสำรวจศึกษารอยพระพุทธศาสนแรก ๆ ที่บังคลาเทศ และ การเปิดตัวหนังสือว่าด้วยรอยพระพุทธศาสนาในบังคลาเทศที่สวนโมกข์กรุงเทพฯ นอกจากนี้ในขากลับ ยังนั่งคู่กับปลัดกระทรวงศึกษาธิการที่คุ้นเคยกันมาก่อน จึงได้แลกเปลี่ยนหารืองนกันหลายอย่างตลอดทาง ข้าง ๆ กัน มีคุณปั้น บัณฑูร ล่ำซำ นั่งกลับกรุงเทพด้วยกัน ก็เคยร่วมงานกันจึงได้คุยกันอีกหลายอย่าง ทั้งนี้ขาไปน่าน ผมนั่งข้าง "ใครคนหนึ่งที่คุ้น ๆ หน้า" ก่อนเครื่องลงจึงลองถามว่า "ท่านคือใครครับ ขออภัยผมจำชื่อไม่ได้ แต่คุ้นหน้ามาก" "ผมปลัดกระทรวงมหาดไทยครับ" ก็เลยคุยกันสนุกอีกราย สวัสดีมาฆบูชา ๒๕๕๙ ด้วยป้ายประกาศรับซ่อมผ้าของ "คนฮักเตี่ยว" นะครับ