เพื่อแผ่นดินเกิด

แต่เท่าที่จำได้และไปสัมผัสนั้น แดนนี้มีมนต์ให้ไป

เดิมเป็นป่าใหญ่แก่งกรุงของต้นน้ำคลองยัน
ที่ไหลไปลงคลองพุมดวง ก่อนร่วมกับตาปีที่ออกอ่าวบ้านดอน

ชาวที่ออกจากป่าเมื่อปี ๒๕๒๘ ออกสำรวจว่าน่ามาปักหลัก
จึงชวนกันมา ส่วนใหญ่จากเมืองนคร
แล้ว ทะลึ่ง เติมคำ่ว่า "นคร" ไว้หน้า "บางจำ" ตามลูกพี่ นภดล ศรีภัทรา ว่าไว้

ตั้งใจจะให้เป็นแดนเสรีของคนอยากปลดแอกที่เลิกต่อสู้ด้วยอาวุธ
หลายคนลงไปศึกษาพระพุทธศาสนาที่สวนโมกข์
จนท่าน อ.พุทธทาส ยุให้ทำเป็นมหานครอมตะนิพพานกัน

แม้ทุกวันนี้ จะยังไม่ถึงไหน
แถมทานทุนบริโภควัตถุนิยมยากยิ่ง
แต่ก็ยังมีร่องรอย ให้หาจังหวะไปกัน

แต่ต้องระวังคนที่นั่น จะหาว่าทะลึ่งตึงตังเอาอีก

๑๓ กพ.๖๓ ๑๘๑๘ น.
บ้านท่าวัง สะพานควาย กทม.