บัญชาชีวิต

เมื่อคืนนี้เจอสมุดนี้ ที่ล้นเกล้ารัชกาลที่ ๖ ทรงพระราชนิพนธ์

แลพิมพ์พระราชทานแจกข้าราชการ ใน #การพระราชพิธีตะรุษะสงกรานต์

พระพุทธศักราช ๒๔๕๗ เมือ ๑๐๙ ปีก่อนโพ้น

ในกลุ่มหนังสือจาก #ตู้สมุดขุนอาเทศคดี

พอดีตอนนี้กำลังมีคนออกมาประกาศอาสารักชาติกันล้นประเทศ

และพวกเราก็ต้องไปทำหน้าที่รักชาติเพื่อเลือกพวกเขามาคุมข้าราชการอีกที

ทรงขึ้นต้นว่า " #รู้อะไรก็ไม่สู้รู้วิชา ... "

แล้วตามว่า " #วิชาท่วมหัวเอาตัวไม่รอด "

พร้อมกับทรงย้ำว่า " ... ถ้าลองไตร่ตรองดูข้อนี้ให้ดีหน่อยจะเห็นได้ว่า ไม่ใช่เพราะวิชาอย่างเดียวเสียแล้ว ต้องมีคุณวิเศษอื่นประกอบด้วยอีก คุณวิเศษเหล่านี้ จะขอพรรณนาแต่พอเปนสังเขป ดังต่อไปนี้ ... "

ในหนังสือน้อยฉบับพกพาได้ ๔๔ หน้า มี ๑๐ ข้อครับ

๑. ความสามารถ

๒. ความเพียร

๓. ความไหวพริบ

๔. ความรู้เท่าถึงการ

๕. ความซื่อตรงต่อน่าที่

๖. ความซื่อตรงต่อคนทั่วไป

๗. ความรู้จักนิสัยคน

๘. ความรู้จักผ่อนผัน

๙. ความมีหลักฐาน

(๑) มีบ้านเปนสำนักมั่นคง

(๒) มีครอบครัวอันมั่นคง

(๓) ตั้งตนไว้ในที่ชอบ

๑๐. ความจงรักภักดี : ความยอมสละตนเพื่อประโยชน์แห่งท่าน ... คือรักชาติ

ทรงลงท้ายไว้ว่า ...

" ... ข้อความแสดงคุณวิเศษ ๑๐ ประการ ซึ่งได้กล่าวมาแล้วนี้ ได้กล่าวมาแต่โดยย่อพอเปนเครื่องเตือนใจผู้ที่ตั้งหน้าจะทำการให้เปนคุณประโยชน์แก่ชาติบ้านเมืองโดยแท้จริง ไม่ใช่รักชาติแต่ปาก

หวังใจว่าข้อความที่แสดงมาแล้วนี้ จะพอแสดงให้เห็นว่าแท้จริงผู้ที่จะเปนใหญ่หรือมีตำแหน่งน่าที่มั่นคงจริงแล้ว จะอาไศรยแต่ความรู้วิชาอย่างเดียวเท่านั้นหาพอไม่ และเพราะเหตุที่มีผู้มักเข้าใจผิดในข้อนี้ จึงมีผู้ที่ต้องรับความไม่พอใจอยู่บ้าง แต่ถ้าแม้ผู้อ่านหนังสือนี้ใช้วิจารณะญาณไตร่ตรองดูให้ดีแล้ว หวังใจว่าจะเห็นจริงด้วยตามความเห็นที่ได้แสดงมาข้างบนนี้ และเมื่อเข้าใจแล้ว หวังใจว่าจะช่วยกันเพาะความเห็นในทางที่ถูกที่ควรขึ้นบ้าง เชื่อว่าจะคงเปนคุณประโยชน์แก่เราแลท่านทั้งหลาย ผู้มีความมุ่งดีต่อชาติอยู่ด้วยกันทุกคนนั้น เปนแน่แท้ ฯ ... "

วชิราวุธ ป.ร. สนามจันทร์

วันที่ ๒๐ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๕๗

ผมอ่านเมื่อคืนนี้ แล้วทบทวนว่าทำไมตัวเองถึงเป็นข้าราชการได้เพียง ๑๐ ปี

จากนั้นก็ขอลาออก ในปี พ.ศ.๒๕๓๕ ตอนที่นายกคนหนึ่งประกาศว่า

" ... ข้าราชการต้องฟังและทำตามผมสั่ง ... "

ที่สำคัญนายกคนนั้น ดันให้เลขามาเชิญผมไปเป็นที่ปรึกษานายกรัฐมนตรีเสียด้วย !!!

และร้ายกว่านั้น ตอนโทรมาเชิญนั้น ผมก็กำลังชุมนุมขับไล่อยู่ที่ท้องสนามหลวงเสียด้วย !!!

ก็พอดี นายกแกพ้นตำแหน่ง

แต่ผมก็ยังออกจากราชการจนได้

มาอาสาเป็นพนักงานของรัฐเพื่อสร้างมหาวิทยาลัยให้บ้านเกิดอยู่ ๑๐ ปี

แล้วก็ออกมาเป็นหมอจรจัดอาสาสมัครอิสระสาธารณะประโยชน์เรื่อยมา

ถึงตอนนี้ ตั้งแต่ปี ๒๕๔๕ - ๒๕๖๖ ก็ ๒๑ ปีแล้ว

อ่านทั้ง ๑๐ ข้อข้างต้นจบแล้ว ผมเองน่าจะบกพร่องต่อหลักราชการนี้มากอยู่ ๒ ข้อ

คือข้อ ๔. กับข้อ ๘. ที่อาจรู้เท่าถึงการและรู้จักผ่อนผันน้อยไปหน่อย

คือมีหลายเรื่องที่รู้เท่าและไม่ค่อยยอม

ส่วนข้อ ๙. เรื่องครอบครัวอันมั่นคง ซึ่งอันที่จริงเว้นแต่การมีลูกเมียแล้ว

อย่างอื่นก็ดูมั่นคงดี แม่น้าพี่น้องและกัลยาณมิตรมากมีดีออกจะตายไป

เอาเป็นว่า หลักนี้แม้เราไม่ได้ใช้นานแล้ว

ก็ขอเอามาเป็นหลักใช้เลือกผู้แทนและรัฐบาลที่จะมาคุมข้าราชการก็แล้วกันครับ

อ้อ มีสามข้อสังเกตุส่งท้าย

๑) มีตราประทับว่า " หนังสือเล่มนี้เป็นของหลวง ในกระทรวงมหาดไทย "

ทำไงได้ครับ รับมาจากบ้านท่านขุนอาเทศคดี ?

ผู้ที่เคยรับราชการเป็นอัยการในกระทรวงมหาดไทย เมื่อสมัยนั้น

๒) ทำไมสะกด #ตะรุษะสงกรานต์ ครับ ?

๓) ทำไมทรงพิมพ์พระราชทานแจก #ในการพระราชพิธีตะรุษะสงกรานต์ครับ ?

๒๖ เมษา ๖๖ ๐๖๒๓ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร