บัญชาชีวิต
- Details
- Written by Super User
- Category: บัญชาชีวิต
- Published: 17 May 2024
- Hits: 289
วันนี้พี่ชายคนนี้ ๗๐ ปีครับ
Today 70th BirthdayThisBrother
(bunchar.comบัญชาชีวิต 20240517_2)
พวกเรา ๖ คนพี่น้องนั้น พี่ Banyong Pongpanich กับ ผม
มีหลายอย่างพ้องกัน
เช่น น้าพา ยุพา บวรรัตนารักษ์ ขอพ่อกับแม่มาเลี้ยงเป็นลูก
แต่พี่คนนี้ คนที่ ๓ น้าพาเอาไม่อยู่ ผมคนที่ ๕ ก็เลยได้อยู่แทน
โดยเราสองคนนี้ น้าพาแบ่งภาระจากพ่อแม่มาช่วยดูแลส่งเสียการศึกษา
ตอนที่ผมเลือกเรียนหมอ พี่คนนี้บอกว่าผมนี้สู้พี่ไม่มีได้
เพราะหมอนั้นเรียนก็หนัก งานก็หนักมาก เงินก็น่าจะหาได้ยาก
สู้เรียนเศรษฐศาสตร์ก็ไม่ได้ ... ซึ่งลงท้ายก็จริงอย่างพี่ว่า
คือพี่เขาหาตังค์ได้มาก ขณะที่ผมนี้แทบไม่มีตังค์
แต่ก็โชคดีมาก ที่พอทำอะไร ๆ ก็ได้พี่คนนี้แหละจัดให้เรื่อยมา
แถมผมดันเลิกเป็นหมอมาจรจัด ก็เลยยิ่งสบายใหญ่ อะไร ๆ ก็บอกพี่ ๕๕๕
อย่างเช่นตอนสึนามิเข้าอันดามัน ผมก็โทรบอกเลยว่าหากจะช่วยคนประสบภัย
ให้รอผมก่อน แล้วจะบอกว่าจะให้ช่วยอะไร
จนเกิดเป็น #เครือข่ายความร่วมมือฟื้นฟูชีวิตชุมชนอันดามัน #SaveAndamanNetwork-#SANที่สามารถระดมทุน
มาให้ชุมชนชาวบ้านประมงชายฝั่ง ได้ทำอะไรกันกว่า ๒๐๐ ล้านบาท
ที่สำคัญที่สุดคือตอนที่ผมเลิกทำทุกงาน
บอกว่าจะมาเป็น #อาสาสมัครอิสระสาธารณประโยชน์
แล้วไปขลุกอยู่แต่ที่ วัดธารน้ำไหล สวนโมกขพลาราม จนพี่แกข้องใจ
วันหนึ่งจึงขอตามไปดูว่ามีอะไรนักหนา แล้วพี่แกก็บอกว่า
" ... นี้ #wealth_of_the_mankindหากจะให้สมค่า ควรไปทำที่กรุงเทพ ... "
ผมจึงมีข้อแม้ว่า " ... ถ้าเอาจริง ผมนี้ไม่ได้อยากอยู่บางกอก
พี่ต้องช่วยผมทุกอย่างจนสำเร็จเสร็จสิ้น ... "
สุดท้ายเกิดเป็น หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ - สวนโมกข์กรุงเทพ วันนี้ ๑๓ ปีแล้ว
โดยพี่ผมคนนี้ ไม่เฉพาะเที่ยวหาเงินมาให้ทำงานสารพัดเท่านั้น
ยังเอาเงินส่วนตัวให้มาแล้วเฉพาะที่เป็นก้อนใหญ่ ๆ ก็ ๘๐ ล้านบาทแล้วครับ
กับยังร่วมเป็นกรรมการขบคิดขับเคลื่อนงานธรรมให้ก้าวได้อย่างที่เป็นมา
เมื่อ ๕ ปีก่อน ตอนอายุ ๖๕ พี่ผมคนนี้ป่วยหนักมาก ถึงขั้นแทบเป็นแทบตาย
แต่พี่เขาก็สู้สุดชีวิต พวกเรา พี่หงิดและพี่น้องทุกคนก็สู้กันสุดขีด
ส่วนน้าพานั้น สงบรอฟังพร้อมส่งใจอยู่ที่นคร ผมบอกแต่ว่า
" ... พี่ตั้วอาการดีขึ้น ยังอยู่ที่โรงพยาบาล
พอดีขึ้นแล้วน้าพาค่อยขึ้นไปเยี่ยมนะครับ ... "
จนก่อนจะครบวันเกิดปีที่ ๖๕ อาการถือว่าอยู่ในระดับดีขึ้นมากจนวางใจได้
ก็เลยพาน้าพาขึ้นไปให้กำลังใจถึงเตียง นั่งกอดกันอยู่อย่างนั้นเป็นนาน
ส่วนเจ้าพระคุณสมเด็จฯ ปยุตโต นั้น
อันที่จริงชวนพี่ตั้วไว้ว่าจะพาไปกราบท่านที่ปากช่อง
แต่พอดีตอนนั้นแหละที่เกิดวิกฤตการณ์ฉับพลันแบบเข้าด้ายเข้าเข็มมาก
ผมจึงกราบเรียนเจ้าพระคุณฯ มีเมตตาส่งสารมาเยี่ยมถึงเตียงโรงพยาบาล
เมื่อ ๒ ปีก่อนตอนไปกราบท่านที่ด่านช้าง
ท่านยังมีเมตตาถามว่า " ... โยมสบายดีขึ้นมากแล้วไหม ... "
นอกนั้นยังมีพรพระมาถึงพี่ผมมากมายหลายองค์
รวมทั้งท่านไพศาล และท่าน ว. ฯลฯ
สำหรับวันที่ ๑๗ พค.เมื่อปีนั้น ท่าน พระจันทร์ นวล กรุณารับอาราธนานิมนต์
มารับบาตรและฉันที่โรงพยาบาลด้วยเลยครับ
ปีนี้วันนี้ ที่พี่คนนี้อายุ ๗๐
เมื่อเช้าโทรมาบอกว่าไปวัดเขาสันติจะกราบทำบุญกับท่านดาวเรือง
พบแต่ท่านอาจารย์สุชาติ ก็เลยทำบุญกับท่านไปแล้วนะ
บอกว่าวันที่ ๒๔ - ๒๗ นี้
จะลงมาร่วมบุญวันที่ระลึกคุณตา #ขุนบวรรัตนารักษ์และนางช้อย ที่เมืองนคร
พร้อม ๆ กับพี่น้องและ ฯลฯ
โดยคราวนี้ ก็หารือกันไว้ว่าพวกเราน่ามาทำอะไร #เพื่อบ้านเกิดเมืองนคร
ที่คุณตาคุณยาย พ่อแม่น้าพาล้วนรัก และให้กำเนิดเลี้ยงดูพวกเรากันมา
พี่ผมคนนี้ก็บอกว่าเอาเลย มาร่วมด้วยช่วยกันครับ
ขอถือโอกาสนี้คารวะและร่วมอวยส่งสารพัดพรจากเมืองนคร
สู่พี่ชายที่มีอุปการะมากคนนี้ครับ
๑๗ พฤษภา ๖๗ ๒๑๑๒ น.
บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร
