บัญชาชีวิต

ผมนั้นเรียนแต่ละที่ก็มี "คุณครูที่รักและสนิท" แห่งละหลายท่าน
ตอนเรียนที่เชียงใหม่นั้น "อาจารย์หมอเกษม" คนนี้เป็นหนึ่งในนั้น

จำได้ว่าหลังได้รับมอบหมายจากสวนโมกข์ฯ และ คณะธรรมทาน 
ให้ทำการจดหมายเหตุท่านอาจารย์พุทธทาส
ก็พยายามจนไปไม่เป็น
จนวันหนึ่งซึ่งบ่อย ๆ คือขอกินข้าวบ้านท่าน อ.เกษม กับ พี่แอ้
แล้วเล่าเรื่องนี้ว่า อ.มีข้อแนะนำอะไรไหม ?

"ผมทำด้วยได้ไหม ?"
ว่าแล้วท่าน อ.ที่เป็นองคมนตรี
ก็โทรศัพท์ ๓ สาย ได้ที่ปรึกษามาช่วย ๓ ท่าน
ผมก็เลยขอเชิญเป็นกรรมการก่อตั้ง เป็น กก.มูลนิธิ ฯ
ที่ประชุม กก.มูลนิธิ ขอให้ท่านเป็นประธาน กก.จัดตั้ง จนสำเร็จ
ตอนนี้ขออาจารย์ช่วยเป็นประธาน กก.มูลนิธิ สักระยะ
ท่านให้จัดประชุมใหญ่เพื่อทำยุทธศาสตร์ระยะใหม่ที่กำลังจะลงตัว

เช้าวานนี้ ขอเข้าไปรายงานและหารืออีกเรื่อง
ที่หลายท่านบอกว่่าให้ช่วยประเทศชาติ
เรื่องการจดหมายเหตุของไทยเราที่ต้องร่วมด้วยช่วยกัน 
เพราะทางราชการนั้นก็มีงานล้นมือเหลือกำลัง

ตอนนี้ออกมาเป็นโครงการฯ ขนาดย่อม ๆ ระยะ ๓ ปี
ที่ร่วมมือกันทุกฟากฝ่าย ทั้งหอฯ ชาติ สถานศึกษา 
หน่วยราชการและองค์กรต่าง ๆ 
ที่เห็นและให้ความสำคัญนเรื่องนี้และพยายามกันเรื่อยมา

วันก่อนกราบเรียน อ.เสนาะ อูนากูล แล้ว
ไม่กี่วันนี้จะไปหารือ ดร.วิรไท สันติประภพ อีกท่าน

ในฐานะที่ธนาคารแห่งประเทศไทยและชาวคณะที่นั่น
ได้นำร่องการจดหมายเหตุไว้อย่างเยี่ยมยิ่ง
ตอนนี้มีภาคีเครือข่ายการเรียนรู้ร่วมกันแล้วเกือบครึ่งร้อยแห่ง/องค์กรครับ

หวังว่าการจดหมายเหตุของไทยเราจะขัยบบ้างไม่มากก็น้อยครับ.

๒๓ สค.๖๐