บัญชาชีวิต

ขอน้อมจิตอุทิศกุศลถึงทุกท่านที่ผ่านโลก ที่เทอร์มินัลนั้น
พร้อมกับน้อมจิต พินิจชีวิตตน
ว่าจะผันผ่าน ที่เทอร์มินัลไหน ? ใครไม่มีวันรู้ ?

อย่างไร ? และเมื่อไร ? ก็ไม่หยั่งได้
จะเกิดอะไร ใครคลั่งอีกไหม ? หรืออุบัติภัยอะไรมาจู่มาโจม ?

แม้กระทั่งไวรัสตัวน้อยที่แม้มองก็ไม่เห็น !!!
หรือฝุ่นอะไรก็ไม่รู้ ที่ทะลุทะลวง เข้าไปเจาะได้ถึงขั้วใจ !!!

เช้านี้ กราบพระกับแม่ ที่บนผนัง
ตรงที่แม่นั่งเสมอ ๆ ตอนอยู่บ้านที่เมืองนคร
แล้วออกเดินดูหมู่ไม้ไปเรื่อย ๆ

เหลืองอินเดียริมรั้ว ก็ออกดอกบานหร็อมแหร็มอยู่เรื่อย ๆ
สู้นานาโมกข์ไม่ได้ ให้ดอกน้อยสะพรั่งขาว พราวเสมอ
ส่วนกุหลาบ ชมพูจุฬาลงกรณ์ จาก Jongsuk Kongsen
ที่วันก่อนบานใหญ่ เพียงตัดแต่งใหม่ ก็เริ่มบานอีกอีกสะพรั่ง
"กู" น่าจะยังไ่ม่ "หลาบ" เสียแล้ว

ปูเล่จากตลาดนัดพระธาตุในกระถาง
เริ่มตั้งกอ ไม่รู้ว่าจะได้กินไหม ?
ส่วนโมกข์หลายสายพันธุ์ในหลายกระถาง
บานสะพรั่งเรื่อยมา คล้ายถามว่า " ... แล้วเรานี้ โมกข์ถึงไหนแล้วหนอ ? .. "

ตรงริมรั้วระหว่างเรือน
ชวนชมก็ช่างบานอยู่ทุกวี่วัน แคแสดจากอเมริกาใต้ก็เช่นกัน
ร่วงลงมารอกวาดทิ้งทุกวันทุกวี่

เช่นกันกับศรีตรังต้นนั้น บานร่วง ๆ มาทุกปี
แถมเขี้ยวกระแตกอนั้น กับหน้าวัวอีกกระถางหนึ่ง บานไม่รู้ร่วงเสียที

ที่อีกระหว่างเรือน ส้มมุดต้นนั้นกำลังแตกดอก รอบนี้จะได้ผลดกไหม ?

หลายอโศกชายรั้ว ช่างบานได้ไม่หยุดหย่อน
ย้ำใจว่าอย่าโศก เพราะทุกสิ่งอย่างก็เป็นเช่นนี้
บานแล้วร่วง เกิดแล้วตาย ไม่มีใครทานทัดได้
มีแต่ดอกและผลที่ทิ้งไว้ ทำกันต่อไปนะครับผม

ตรงชานบ้านรอบเรือนพ่อเฒ่าขุนบวรฯ
เอื้องไผ่ หรือไม้จิ้มฟันควาย ของป้าหยวด สุมาลี อุตมาภินันท์
ตอนนี้มีกลายพันธุ์จากการผสมกันเองตรงนั้น
ว่าจะตั้งชื่อให้ว่า โคโรน่า จะดีไหม ?

ยังหิรัญญิการ์ กับจำปาบ้าใบ และอีกหลายต้นกำลังระบัดใบ
รออโศกระย้าสองช่อบานใหม่
จะสวยที่สุดในสามโลกอย่างที่ฝรั่งว่าไว้ไหม ?

กลับมากราบพระ - กับแม่
นายหัว Khamjiang Panitdee กับพ่อ ชาไม่ยอม ชูแก้ว มาตาม
ได้เวลาไปลงงานแล้วครับผม

ส่วนตัวเองจะเทอร์มินัลไหนนั้น ไม่อาจรู้ได้
ทั้งเวลา ? อาการ ? สถานที่ ?
วันนี้ สวัสดีอีกวันครับ

ขอท่านที่ผ่านแล้ว สู่สุคติด้วยมาลาเหล่านี้ครับผม ...

๑๐ กพ.๖๓ ๐๗๕๐ น.
บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร