บัญชาชีวิต

ตื่นมาเช้านี้ หลังผ่าน ๒ เวทีเหนื่อย ก็รับอรุณให้ไร้โศกกับเจ้าพวกนี้

ทั้งกู(ไม่)หลาบ สร้อยนางกรอง-ช้องนางคลี่
และชวนชมต้นน้อยนี้ ฯลฯ

แต่ที่เต็ม ๆ ก็นานาอโศกรอบเรือน
ที่ปลูกมาตั้งแต่ตรงริมรั้วที่ปากประตู
เอาไว้บอกว่า เข้ามานี้ จะไม่มีโศกอย่างสิ้นเชิงครับ

ตั้งแต่ที่ฝั่งถนนเทวราช
เจ้า "อโศกพวงจากหลวงพระบาง" ต้นนั้น ก็ให้ช่อบานเติบอยู่ไม่รู้เลิก
ขณะที่ "อโศกระย้า - Amherstia"
ที่ขึ้นทะเบียนว่า คือดอกไม้ที่สวยที่สุดในโลกหล้า
ก็ทยอยบานห้อยอยู่ช้า ๆ อยู่หน้าถนน อีก ๒ ช่อ

ขณะที่ฝั่งถนนศรีทวี ที่ปลูกไว้ ๔ อโศกนั้น
เจ้า "ศรียะลา" ไม่บ้าดอกมาหลายปีแล้ว
แต่ "อโศกสปัน" วันนี้ ที่ อ้อม มาหาณคอน เธอแทบคลั่งวันก่อนนั้น
หากมาเห็นต้นนี้ ณ ตอนนี้ คงจะเอาไม่อยู่แน่
เสียดายแต่ ๒ ต้นใหญ่ในพระธาตุนครตอนนี้
ต้นหนึ่งใหญ่มาก ล้มโค่นตายสนิท เมื่อปาบึกปีก่อน เพราะถูกทอนรากมาก
อีกต้นที่หัวนอนพระธาตุ ก็กำลังถูกทอนรากปูคอนกรีต
อีกไม่กี่นาน ก็คงจะไม่สู้อยู่กับมนุษยโลกนี้ หากพระท่านไม่ยั้งกันไว้บ้าง
ฝากท่าน ๒ พระครู Siridhammapirat Yodkhun โสพิทร์ แซ่ภู่ ด้วยขอรับ

ส่วนอีก "อโศกอะไรไม่รุ้" เพิ่งร่วงหมด
ขณะที่เจ้า "อโศกขาว" อีกต้นนั้น ยังแทรกขึ้นไม่ได้เท่าไหร่ครับ

อ้อ เหลืองอินเดียอีกต้น แม้ไม่ยอมโต
แต่ก็ยังพยายามให้ดอกอยู่เรื่อย ๆ
เช่นกันกับพลับพลึงอะไรไม่รู้ ที่ชูช่ออยู่ใต้ร่ม

อรุณนี้อโศกนะครับ

๑๖ กพ.๖๓ ๐๗๔๕ น.
บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร