บัญชาชีวิต

ที่ อ. ที่หลบไปชุบตัวมา อ่านให้น้าพาเมื่อ ๙๐ ปีครับ

กราบน้าพา..ด้วยความเคารพยิ่ง

น้าเป็นขวัญเป็นมิ่งที่ยิ่งใหญ่

เป็นศูนย์รวมแห่งรักเป็นหลักชัย

เป็นหัวใจของญาติมิตรสนิทรัก

ด้วยบทบาทที่เห็นเป็นแบบบท

นั้นปรากฏงดงามให้ประจักษ์

เป็นผู้ใหญ่ใจดีที่พร้อมพรัก

เอื้ออบอุ่นยิ่งนักยามใกล้ชิด

ดั่งร่มโพธิ์ร่มไทรแผ่ใบร่ม

แผ่ใบห้อมล้อมใบห่มสนมสนิท

ร่มรื่นด้วยเมตตามาเนืองนิตย์

เป็นคุณค่าให้ค้นคิดถูกทิศทาง

ก้าวต่อก้าว..เก้าสิบปีที่ล่วงแล้ว

ดั่งดวงแก้วแววขวัญที่สรรค์สร้าง

เป็นคุณูปการอันรางชาง

เพื่อก้าวย่างอีกทบเท่าก้าวต่อไป

กราบขอบคุณทั้งนั้น ณ วันนี้

ด้วยชื่นชมยินดีศรีสมัย

ด้วยเคารพอบอุ่นกรุ่นทรวงใน

ด้วยศรัทธาจากทุกใจไม่เปลี่ยนแปลง

กราบคุณพระรัตนตรัย..ใจปรารถนา

เพื่อน้อมพรกราบน้าพาให้กล้าแกร่ง

อายุมั่นขวัญยืน ใจรื่นแรง

ต่อเติมแต่งสุขภาพดีอย่ามีภัย

อยู่เป็นมิ่งเป็นขวัญถึงวันหน้า

เป็น "ยุพา" งามงดสูงสดใส

เป็น "บวรรัตนารักษ์" เป็นหลักชัย

เป็นหัวใจของพวกเรา..ยิ่งยาวนานฯ

.

ด้วยความเคารพยิ่ง

รัตนธาดา แก้วพรหม

สำนักกวีน้อยเมืองนคร

๑๔ เมษายน ๒๕๖๒

.

เที่ยงวันนี้..ไปร่วมงานรดน้ำดำหัวคารวะในโอกาส ๙๐ ปีของคุณน้ายุพา บวรรัตนารักษ์ (น้าของหมอบัญชา พงษ์พานิช) เป็นงานเลี้ยงเล็กๆมีผู้ร่วมงานในเครือญาติลูกหลานและผู้ที่เคารพนับถือประมาณ ๕๐ คน ณ ห้องอาหารจีน โรงแรมทวินโลตัส นครศรีธรรมราช.. ได้รับเกียรติอ่านบทกวีนี้ในช่วงพิธีการอันเรียบง่าย...ขอบคุณครับ

ขอบคุณอีกครั้งครับ

๑๔ เมย.๖๔ ๑๓๐๐ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร