บัญชาชีวิต

เมื่อวานอ่านเจอที่เอามาเขียนเล่าไว้เมื่อ ๒๐ ปีก่อน อย่างนี้

" ... น้าพา เข้าเรียนหนังสือที่ #โรงเรียนศึกษากุมารี หรือวัฒนาวิทยาลัยแห่งภาคใต้ในสมัยนั้น ตั้งแต่ประถม ๑ ถึงมัธยม ๕ จนหลังสงคราม ปี ๒๔๘๘ ได้เข้ากรุงเทพไปเรียนต่อมัธยม ๗ - ๘ ที่ราชินีบน โดยพักกับ #ครอบครัวพลเอกหลวงเสนาณรงค์ ที่บ้านพัก ปตอ.บางซื่อ ซึ่งมักมีเรื่องเล่าชาวทหารให้ฟังบ่อย ๆ มีความสนิทสนมกับคุหญิงวัลลีย์ วีระปรีย์ พันเอกสายัณห์ เสนาณรงค์ ส่วน ฯพณฯ อำพล กับ อธิบดีทวีศักดิ์ นั้นเป็นรุ่นน้องไม่ค่อยสนิท สำหรับ #เพื่อนที่ราชินีก็มี รัตยา จันทเทียร รัตนา สมามิตร สมพร หมู่มิ่ง สดศรี วัลยเสวี #โดยเฉพาะรัตยานั้นตามกันไปเป็นเกลอที่จุฬาจนสามัคคีตกปีหนึ่งด้วยกัน โดยน้าพาเรียนซ้ำชั้น น้ารัตยาหยุดเรียนอักษร แล้วกลับมาสอบใหม่ได้เป็นจุฬาปี ๓ สถาปัตย์ปี ๑ ... "

เคยถามหลายครั้งว่าแล้วเรียนอย่างไรถึงได้ตกซ้ำชั้น ก็ไม่ได้คำตอบ ๕๕๕

ต่างจากเวลาพวกเราสอบไม่ได้คะแนนดี ที่แม่กับน้าพาไม่เคยถาม

เท่าที่ประมวลเอาเอง ก็น่าจะเพราะทำกิจกรรมหนักไปหน่อย

เป็นนักกีฬาแบดมินตันของคณะ ได้รับเครื่องหมายสามารถชั้น ๑ นี้ไหม ?

" ... น้าพา เป็นนิสิตจุฬาตั้งแต่ปี ๒๔๙๑ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มีเพื่อนสนิทคือ นวลศิริ เรืองวิเศษ ชัชวรินทร์ ทวีโภค ที่จุฬานี้ได้เป็นนักีฬาแบดมินตัน ที่มีณรงค์ ศักดาธร เป็นประธาน ต่อมาก็ขึ้นเป็นประธานแบดคณะในคณะกรรมการนิสิต ช่วงเรียนจุฬา น้าพาพักบ้านถนนบรรทัดทองกับญาติ ๆ ครอบครัวกำธร กำแหง กำจร สถิรกุล ฝึกงานบริษัทยิบอินซอย จนเกิดกบฏแมนฮัตตัน ก็เลิก ... "

เหล่านี้ ถามอีก (ทำเป็น) บอกว่าจำไม่ได้แล้ว

จะไปถามใครดี ? พี่พลเอก จะทันรู้หรือมใครเล่าให้ไหม ?

น้า ก็น่าจะทำเป็นบอกว่าจำไม่ได้เหมือนกัน ไม่รู้ว่าเคยบอกใครไหมครับ ?

พี่ติ่ง ที่เพิ่งรู้ว่าสนิทมากกับน้าชัช ก็น่าจะไม่รู้แน่

จะถามไปทางคณะที่บ้านบรรทัดทอง ก็ไม่อยู่ตอบหมดแล้ว

เหลืออาสุทิน พงศ์พานิช ประธานคณะ กับพี่หมอวัชรี สถิรกุลเดิม ที่อาจจำได้

ฝาก ลองถามผ่านลูก ๆ ของสองพี่ด้วยได้ไหมครับ

๑๕ เมย.๖๔ ๐๗๐๐ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร