บัญชาชีวิต

หวังว่าเมื่อวันอย่างนั้นมาถึงเข้ากับเรา เราจะทันคิดได้ไม่แพ้คุณหมีภู ... โชคดีของคนชื่อหมีภูที่ผมรู้จักแม้จะไม่รู้จัก ผ่านตางานของคุณหมีภูมาระยะหนึ่ง ซึ่งถือว่าเป็นบทเรียนรู้ที่สำคัญสำหรับทุกคน ตอนเรียนหมอ ผมมีเพื่อนร่วมกิจกรรมคนหนึ่งเป็นมะเร็งและผมก็เวียนไปเยี่ยมเยียนเป็นกำลังใจพร้อมกับเรียนรู้ไปกับเขา ซึ่งได้อะไรมามากมาย ตะกี้นี้เห็นภาพเอาข้าวไปนั่งกินที่ลานหินโค้งของสวนโมกข์กรุงเทพ พร้อมข้อคิดที่วิเศษยิ่ง จึงขอแชร์พร้อมกับคำทักทาย "แวะไปที่หอฯ พุทธทาสมาหรือครับ วันไหนไปอีกบอกด้วยนะครับ ผมเองก็ไปที่นั่นอยู่เรื่อย ๆ ไม่แน่ใจว่ารู้จักกันมาก่อนไหม ได้แต่ตามพร้อมกับส่งใจมาถึงเสมอ ๆ ขอแชร์นะครับ" ขอบคุณอีกครั้งครับ

 

รูปที่1

โชคดีแค่ไหนแล้ว...

โชคดีแล้ว... ที่เป็นมะเร็งก้อนใหญ่ในตับ แต่ยังออกมาทำงาน หอบข้าวกล่องมากินนอกบ้านได้เหมือนเคย

โชคดีแล้ว... ที่ไม่มีอาการรุนแรงแสดงออกมา เหมือนสู้กับคีโมมากกว่าสู้มะเร็ง เพราะผลกระทบหลังทำมันแรงมาก ชนะคีโมได้คงชนะโรคได้

โชคดีแล้ว... ที่ก่อนจะป่วยได้ใช้ชีวิตมาอย่างเต๊มที่ อยู่ในหลายเหตุการณ์สำคัญ ออกเดินทางไปหลายประเทศ เมื่อต้องหยุดก็ไม่เสียใจกับมัน แค่หวังว่าจะกลับไปทำได้ใหม่อีกครั้ง

โชคดีแล้ว... ที่ยังไม่ได้ลาออกไปเรียนที่ปารีส หาก4เดือนข้างหน้าไปโดยไม่รู้ เราจะตายอยู่ที่นั่น ดีกว่ามาคิดว่าโชคร้ายที่ไม่ได้ไป

โชคดีแล้ว... ที่สามารถรักษาตัวได้โดยไม่ต้องห่วงอะไร ลองคิดว่าหากเราเป็นคนหาเช้ากินค่ำ ไม่มีสิทธิอะไร เป็นแรงงานทั่วไป ไหนจะตัวเองป่วย ไหนจะยังต้องหาเงินรักษา ไหนจะหยุดหารายได้ไม่ได้ มันจะทุกข์ทรมานกว่าที่เป็นอยู่อีกมาก

โชคดีแล้ว.. ที่ล้มป่วยแต่มีบุญวาสนา มีความช่วยเหลือให้มนุษย์ธรรมดาอย่างเรามากมาย เค้าไม่ใช่คนในบ้านเลย คนทีเคียงข้างและเคยเคียงข้างไม่เคยทอดทิ้งกัน ยังห่วงใยเสมอ

โชคดีแล้ว.. ที่ล้มป่วยแล้วทั้งตระกูลยอมไม่ได้ กำลังใจจากครอบครัวหนาแน่นมาก เราไม่ได้อยู่ลำพัง

โชคดีแล้ว.. ที่ยังมีเงินใช้ ได้พาครอบครัวเที่ยวก่อนจะป่วย ยังเป็นอะไรที่เหมือนเดิม เลิกร้องไห้ก็เดินกันต่อปกติ ปรับชีวิตตามร่างกายที่อ่อนแอกว่าเดิม

โชคดีแล้ว.. ที่สมองยังสมบูรณ์เต๊ม100 คิดอ่านวาดเขียน และยังทำตามฝันได้

โชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ยังมีชีวิตอยู่

• Prev
• Next