บัญชาชีวิต

รอบแรกไปคนเดียวแบบ Backpacker
ลงเครื่อง นั่งรถเมล์ ต่อสามล้อ ไปหาที่นอนย่านโคมแดง แล้วเที่ยวเรื่อย ๆ ลงไปถึงลั่วหยาง ซีอาน ส่านซี 
ด้วยรถเมล์บ้าง รถไฟบ้าง 
รวมทั้งเหมาแท็กซี่ลิมูซีนมีสาวบริการด้วยบ้าง
วางแผนว่าจะบินไปตุ้นหวงเพื่อให้ถึงบางป้อมค่ายปลายแดนและถ้าม่อกั๊วะ
แล้วดันเดินเล่นที่สถานีรถไฟ เห็นป้ายเมืองเตี้ยนสุย ซึ่งอ่านหนังสือของทั้งท่าน อ.พุทธทาส และ อ.สุลักษณ์ บอกว่ามีอีกถ้ำพุทธสำคัญ ชื่อ ไหมจี๋ซาน ถามดูแบบไม่รู้ภาษานัก ยังกล้าทิ้งห้องพักของ รร.มานั่งรถไฟท้องถิ่นทั้งคืน ไปถึงตี ๓ รอรถแม่ค้าจากหมู่บ้านมานั่งหลังคาไปจนถึงถ้ำอัศจรรย์นั้น เที่ยวคนเดียวจนค่ำ จึงนั้งรถแม่ค้าเที่ยวเย็น มานั่งรอรถไฟเที่ยวกลับถึงซีอานอีกเช้า

เราลุยอย่างนั้นได้ไงก็ไม่รู้ เมื่อ ๒๐ กว่าปีที่แล้วโน้น ??? โดยแผนตุ้นหวงก็สำเร็จได้ด้วยดีทุกประการ

รอบสองของปักกิ่ง เมื่อสัก ๖-๗ ปีก่อน พาน้อง ๒ คนไปด้วย คือนายดิ ผจก.นาคร-บวรรัตน์ กับบักโรจน์ ลูกศิษย์ที่ยังไม่ทิ้งไปไหน คราวนี้ดีหน่อย นอนฟรีที่เรือน ผอ.ททท.ปักกิ่ง ใกล้ ๆ วังต้องห้าม แล้วแว่บเที่ยวนี่นั่นโน่น จนถึงต้าถง วัดแขวน แล้วก็แดนพุทธ หวู่ไท้ซาน

ทั้งสองรอบ ไม่ได้เข้าพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติจีน เพราะรอบแรกคิดว่าน่าจะเป็นพิพิธภัณฑ์ปฏิวัติฯ จึงขี้เกียจดู หนหลัง อ.หมอเกษมบอกว่า เขาปรับใหม่สุดยอดต้องไปให้ได้ ถึงรอบ ๒ เขาบอกว่าเปิดเป็นบางวันแก่บางคณะที่ต้องติดต่อล่วงหน้าเท่านั้น

รอบนี้ ฟังมาว่าเป็นเป็นกิจลักษณะและสาธาณะแล้ว

ค้นหนังสือในตู้ให้พี่น้องอ่านเตรียมตัว
ทุกคนบอกว่าให้ผมอ่านแล้วไปเล่าก็แล้วกัน

๒ เล่มแรก จากพิพิธภัณฑ์ชาติ
ทั้งของเก่าก่อน และ ที่ปรับปรุงใหม่
นอกนั้นก็เชิงประวัติศาสตร์โบราณต่าง ๆ
รวมทั้งเล่มต้นกำเนิด ๑๐๐ สิ่งแรกของโลก
เล่มนี้ น่าจะเอาไปทบทวนรอบนี้
ประเดี๋ยวจะแวะสัปดาห์หนังสือ
เห็นว่ามีอีกเล่มเรื่องวังต้องห้าม

๕ วัน ในปักกิ่ง ไม่น่าจะหรีพ้นที่เดิม ๆ ทั้งนั้น.

เพื่อพี่เพื่อน้อง
ของเราขอแต่พิพิธภัณฑ์แห่งเดียวนั้นน่าจะพอ.

๓ เมย.๖๐