บัญชาชีวิต

คัทธนกุมารชาดก ตอนอวสาน

ข้างฝ่ายพระโอรสคนรองที่เกิดแต่เจ้าหญิงสีดา ชื่อ คัทธจัน นึกเป็นห่วงพระบิดา จึงชวนพระเชษฐาอันเกิดจากนางสีไวคือ "คัทธเนตร" เพื่อออกตามหา แต่พระเชษฐาทัดทานให้รอก่อน คัทธจันทนไม่ได้จึงออกตามหาโดยลำพังพร้อมกับขอสัจสัญญาว่าหากตนพบและได้อะไรวิเศษกลับมาห้ามอิจฉาหรือขอแบ่ง เมื่อคัทธจันเสด็จถึงสาถนที่เผาช้างเผือกพระอัยกา จึงทราบได้ด้วยพระปัญญาบารมี พบมีดาบวิเศษอยู่เล่มหนึ่งก็สามารถดึงออกมาครอบครองได้ จนไปถึงเมืองตักกสิลาก็ทราบเรื่องราวที่เจ้าเมืองลวงพระบิดา จึงประหารเจ้าเมืองเป็นท่อน ๆ ทิ้งลอยแม่น้ำโขงแล้วเหาะกลับเมืองจำปานครด้วยงาช้างคู่

ฝ่ายเจ้าคัทธเนตรนั้นมีความริษยาน้องชาย ขอแบ่งงาช้างวิเศษข้างหนึ่งจนถึงขั้นวิวาทรบสู้ด้วยศาสตราวุธจนเดือดร้อนไปทั่วทั้งจักรวาล เหล่าเทพยดาจึงไปขอให้พระอินทร์ลงไปห้ามด้วยการสั่งขุนแถน (อันนี้ก็แปลก เพราะเท่าที่เคยรู้มา "แถน" ท่านว่ากันว่าคือ "พระอินทร์" หรือ "Zeus" นั่นเอง) ให้หาวิธีการ ท่านซัด "ลมพิชฌขอด" หมายถึงลมที่คมกล้าดั่งมีดโกนพ่วงด้วยกระดึงหลวงมีเสียงดังดุจฟ้าผ่าพร้อมกันแสนครั้ง ลงไปใส่สองกุมาร ตัดพระศอของเจ้าคัทธเนตรขาดสิ้นพระชนม์ ส่วนเจ้าคัทธจันรอดได้ด้วยผลแหงความกตัญญูและมีดาบวิเศษคุ้มครอง

หลังสงครามพระวิษณุกรรมเทพบุตรขึ้นไปเฝ้าพระอินทร์บนสวรรค์ ได้รับสถาปนาเป็นพระเจ้าจักรพรรดิราช ปกครองชมพูทวีปทั้งปวงด้วยหลักทศพิธราชธรรม นำพาเมืองจำปานครเจริญรุ่งเรืองและร่มเย็น ส่วนคัทธนกุมารนั้นทรงฟื้นคืนชีพกลับมาครองชีวิตกับพระนางสีดา ชราภาพแล้วนำของวิเศษต่าง ๆ ที่ได้จากนางยักษ์ไปเก็บในถ้ำกลางป่าหิมพานต์ จนมีพระชนมชีพได้ ๑,๐๐๐ ปีก็สวรรคต ไปเกิดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ส่วนพตะเจ้าคัทธจันจักรพรรดิราชทรงครองนครและ ๔ ทวีปกับ ๒ พระมารดา คือ สีไวและสีดาจนหมดอายุขัยเมื่อครบ ๑,๐๐๐ ปี ทุกพระองค์

เรื่องนี้ตอนจบ ระบุว่า พระเจ้าคัทธนะ กลับชาติมาเกิดเป็น สิทธัตถะ-พระพุทธเจ้า พระนางสีดา - พระนางยโสธราพิมพา พระนางสีไว - พระอุบลวรรณาเถรี เจ้าคัทธจัน - พระราหุล เจ้าคัทธเนคร - พระเทวทัต เจ้าเมืองศรีษะเกษ - พระเจ้าสุทโธทนะ หญิงม่าย - พระนางสิริมหามายา พญาไผ่ร้อยกอ - พระสารีบุตร พญาเกวียนร้อยเล่ม - พระโมคคัลลานะ

จบบริบูรณ์ครับ

• Prev
• Next