บัญชาชีวิต

ตอนนี้ก็เลยกะว่า อย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง เต้ยจะเล่าแม่เรื่อย ๆ นะครับ ส่วนน้าพาก็จะหาเครื่องมาเปิดให้ได้อ่านไปด้วยเลยครับ

เมื่อเช้าวันยกหฺมฺรับใหญ่ที่เมืองนครซึ่งมีคณะบุญจาริกมาร่วมด้วยเกือบ ๕๐ ชีวิต รวมทั้งพี่ตาด้วยนั้น เต้ยกำหนดการกินอาหารเช้าให้เขาง่าย ๆ แถมให้จ่ายตังค์กันเองด้วย แม้จะรู้ว่าอย่างนี้แม่ไม่ยอมเพราะเขามาถึงต้องเลี้ยงดูให้เต็มที่ น้าพาก็ทำท่าว่าจะไม่ยอม แต่เต้ยบอกว่าอย่างนี้นี่แหละพวกเขาชอบมากกว่า ที่สำคัญไม่เป็นภาระอะไรของเราเลยครับ

พอ ๐๗.๓๐ น. เราก็ขอรถของพี่ศรีนวลที่แต่ก่อนเคยใช้ประจำ แม่คงจำได้ มารับจากวัดศรีทวีตรงไปที่ตลาดสดเทศบาลที่แต่ก่อนเต้ยต้องคอยคุมสุขาภิบาล ความสะอาด มาคุมล้างอยู่เรื่อย ๆ จนรู็จักแม่ค้ามากมายแม้ทุกวันนี้ก็ยังมีคนรู็จักอยู่

ถึงที่ตลาดก็ทำง่าย ๆ ให้ทุกคนเดินตามเพียง ๕ นาที มีไมโครโฟนตัวนึงชี้ประกาศว่าตรงนั้นนั่นนี่โน่น ลูกเนียงต้ม ข้าวเหนียวกลอย เหนียวเหลือง เหนี่ยงปิ้ง ไก่กอและ ข้ามมันดอกอ้อหน้าแกงกุ้ง หนมจีน ข้าวยำ น้ำพริก โรตีมะตะบะ กะขนมหรั่ง แล้วให้เลือกซื้อหามานั่งกินร่วมกันที่ร้านน้ำชากาแฟริมตลาด แล้วเลือกจ่ายตลาดตามอัธยาศัยให้พร้อมล้อหมุนที่หน้าร้นทองบูรพา ๙ ตรงข้ามตลาด เวลา ๐๘.๓๐ ตรง

เจอพี่แดง-โรงพิมพ์ศิริศวัสดิ์ กับโกกัง-เอกนคร ถึงกับถามว่าเต้ยมาจ่ายเองเลยหรือ ? ส่วนแม่ค้าแม่ขายชอบใจกันใหญ่ บอกให้พาคณะมาอย่างนี้เรื่อย ๆ

วันนั้น เต้ยได้ลูกเนียงต้มมาใส่หฺมฺรับสำหรับแม่ด้วยนะครับ ส่วนมันกุ้งป้าติ๋วที่ขายเป็นแพ็ค ๖ กระปุก ๆ ละ ๑๕ บาท รวมกัน ๙๐ บาท เต้ยซื้อมา ๓ แพ็คเผื่อคนอื่นไม่เห็น ปรากฏว่าขายต่อหมด แพ็คละ ๑๐๐ ได้กำไรมาแพ็คละตั้ง ๑๐ บาท ไม่เสียทีที่แม่เลือกพ่อในสกุลค้าขาย "พงษ์พานิช" นะครับ

๑๐ ตค.๕๙