บัญชาชีวิต

วานนี้ แวะไปที่บ้านเพื่อนที่เพิ่งสร้างเสร็จ เขาคุ้ยหนังสือเล่มนี้ออกมาให้ได้อ่านดู "สองปีจริงของเล่านั๊งก๊ก" เป็นหนังสือทำมือเพียง ๕๐ เล่ม ที่น่าจะเหลือน้อยกว่านั้นแล้ว เกิดจากความรักและผูกพันกับเพื่อน ๆ พร้อมกับการอยู่ไม่สุขของผม คือพอจบแล้วกระจายออกไปทำงานแพทย์ฝึกหัดนั้น ผมกับเพื่อนร่วมกันทำจดหมายข่าว "คิดถึงเพื่อน" ที่ใครจะบอกเล่าอะไรก็เขียนส่งไปที่ผม แล้วผมจะพิมพ์ลงกระดาษไขโรเนียวส่งไปถึงเพื่อน ๆ ในกลุ่มซึ่งลดลงตามลำดับ กระทั่งเริ่มใช้ทุน ผมก็ชวนเล่าถึงเรื่องงานของแต่ละคนตั้งแต่แรกเริ่ม ก่อนที่จะชวนช่วยเขียนข้อสรุปเมื่อครบ ๑ ปี และ ๒ ปี ซึ่งได้บ้างไม่ได้บ้างเป็นธรรมดา

สุดท้ายใครก็ไม่รู้บอกให้ผมทำรวมเล่มพิมพ์ออกมา ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าบ้าหรือบอ ไม่มีอะไรทำหรืออย่างไร ถึงได้ทำออกมาอย่างนี้ หนากว่าที่เอามาให้อ่านผ่านตากันนี้ เพราะเฉพาะบทสรุป ๒ ปีของผมเองก็หลายหน้า เอามาให้เห็นแต่หน้าแรกกับหน้าท้ายเท่านั้น

นี้อาจจะประมาณกลุ่มไลน์ในทุกวันนี้ที่ผมเองเลือกไม่มี เพราะกลัวว่าจะอดทำอะไรไม่ได้อีก ส่วนที่ตั้งใจและเริ่มไว้น้อย ๆ ว่าจะเขียนนิราศเชียงใหม่จากการขึ้นมารอบนี้นั้น ยังไม่รู้ว่าจะลงเอยอย่างไร ? ได้เขียนไหม ?

๒๓ ตุลา ๕๙