เพื่อแผ่นดินเกิด

จำได้ว่าปีหนึ่ง พี่คนไหนก็ไม่รู้ หรือว่ายายติ่ง ? นั่งกาละมังลอยไหลไปเกือบลงคลอง
แม่กับพ่อเลยได้ยุ่งเพิ่ม

พวกเรานั้นอันที่จริงอยู่กับน้ำและขาดน้ำกันไม่ได้ดอก
ประเด็นคือจะประสานการพัฒนาและระแวดระวังกันอย่างไรต่างหาก

บ้านผมอยู่ไม่ไกลคลอง น้ำก็เจิ่งนองอย่างนี้ทุก ๆ ปี
ก่อนที่จะไหลลงไปออกทะเลนอกภายในไม่กี่วัน
เว้นบางปีที่ล้นท้นจนข้ามกำแพงกลายเป็นทะเลใน
ที่สี่แยกหน้าบ้านก็กลายเป็นวังน้ำวนเชี่ยวให้เรือมาล่มจมเห่โห่ฮากันเรื่อย ๆ

ปัญหาสากรรจ์ขณะนี้อยู่ที่พี่น้องที่มีบ้านอยู่ตามแอ่งที่มีสายถนนเป็นเขื่อนกั้น
และขาดรูระบายที่มากพอและทันเวลา
ระดับน้ำอาจเป็นเมตร เสียหายมาก และนานกว่าที่ควร

ก็ไม่รู้ใครเหมือนกันจะจัดการได้ หลายเทศบาล หลายผู้ว่าฯ 
ก็ไม่เห็นว่าอะไรจริงจัง นอกจากประคองให้ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปปีแล้วปีเล่า
น้ำแล้งน้ำเล่า

๖ ธค.๕๙