เพื่อแผ่นดินเกิด

ในหนังสือ #ของดีปักใต้ ที่อ่านมาเมื่อคืน

มีบทหนึ่งของ #ท่านเจ้าคุณวัดกลางที่สงขลา

ว่าด้วย #ภาษา_อักษร_หนังสือไทใต้ ที่ผมเองนั้นเคยตั้งปุจฉาค้างไว้

ว่าทำไมภาคภาษาอื่น ๆ ทั่วไทย เขามีอักษรหนังสือกัน แต่ใต้เราไม่มี ?

ในงานนี้ของท่านเมื่อ ๕๕ ปีก่อน มีหลายนัยยะน่าสนใจมาก

ท่านจำแนกถึงการเรียน #หนังสือไทใต้

ที่มีพัฒนาการมาแต่สมัยพุทธกาลผ่านสุวรรณภูมิมาเลยครับ

๑) เริ่มจาก ก.ข.เล็ก ที่แพร่เข้ามาจากอินเดีย อาจจะก่อนพุทธกาล

อาจมากับ " ... ผู้แสวงหาโชคลาภ หาทองคำในแหลมสุวรรณภูมิ

ทางการค้า ทางการเผยแพร่ศาสนา หรือหลักวิชาการ

เมื่อมีพลพรรคแล้วก็ตั้งรากฐานในภูมิภาคส่วนหนึ่ง ๆ

ลงอยู่ร่วมกะเจ้าของถิ่นเดิม ... "

๒) ก.ข.บาลี เกิดในอินเดียเมื่อพระมหากัจจายนะ

ปุโรหิตแห่งแคว้นอุชเชนีเข้ามาบวช แล้ว

" ... จัดสรรแต่งตำราเรียนปรับปรุงภาษามคธเดิมขึ้นใหม่

ให้เป็นหนังสือรับรองพุทธพจน์ ... "

เรียกในภาษาไทใต้โบราณว่า ก.ข.บาลี

๓) " ... ประมาณกาลเวลากันว่าเมื่อ พ.ศ.๑๕๐

ทางศาสนพราหมณ์เกิดการไหวตัวเรื่องหนังสือปรากฤต

... เรียกกันว่าหนังสือพรหมี ...

จึงได้มีการปรับปรุงภาษาสันสกฤตเก่าเป็นภาษาสันสกฤตใหม่

... เรียกหนังสือนี้ว่า ก.ข.พรหมี หรือ ก.ข.พราหมี ... "

จากนั้นก็มีรายละเอียดต่าง ๆ อีกมากมายที่ผมไม่เคยอ่านเอาเรื่องมาก่อน

พออ่านจบบทก็เลยสงสัยเข้าไปใหญ่ว่าอย่างไรกันแน่แล้ว ?

เพราะเท่าที่ตามรอยลูกปัดที่ปากใต้ เจอจารึกอักษรที่ท่านบอกว่าคือพราหมี

มีทั้งภาษาปรากฤต และ สันสกฤต ไม่น้อย

ลองถาม สองอาจารย์ แห่ง สกอ. Kang Vol Khatshima Tain Gree ดีกว่า

๑๑ มกรา ๖๖ ๑๔๒๐ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร