เพื่อแผ่นดินเกิด

ขอเป็นกำลังใจให้รังสิตและทุก ๆ ฝ่ายนะครับ
ประเดี๋ยวจะค่อย ๆ ทยอยแบ่งบทที่เคยเรียนรู้มาบ้างนะครับ

๙ มค.๖๐

มีเรื่องดีดีจะเล่าให้ฟัง
......................
ขณะที่กำลังเลือกซื้อปลากระป๋อง มาม่า เพื่อมาทำถุงยังชีพคืนนี้ มีเสียงโทร ฯ ดังขึ้นซ้อนหลายสายมาก
หนึ่ง มีคนแจ้งมาว่า มีทีมเรือที่ลงลุยส์จากระนอง ต้องการหาพื้นที่ให้ด้วย ผมแจ้งว่าน่าลงเชียรใหญ่ อึดใจเดียวมี นพ สสจ โทรมาถามว่า พอมีเรือลงในพื้นที่น้ำท่วมลึก ๆ มั๊ย ผมเลยให้ประสานกันจนเรียบร้อย
สอง น้องคนหนึ่งที่ช่วยมาหลายวันโทรมาบอกว่า พี่หมอหาข้าวให้ห้าร้อยห่อตอนเช้าพรุ่งนี้ ผมบอกว่าพี่หมอเน้นอาหารแห้ง หาข้าวยาก แต่จะประสานให้ ผมประสานไปสองจุด ไม่มีเลย คิวแน่นเอี๊ยด วางหูสองนาที มีน้อง ? โทรมาบอกว่า ผมมีข้าวเหนียวไก่ทอดห้าร้อยห่อไม่มีที่ลง หมอหาให้ด้วย โอเค เดี๋ยวจับประสานกันให้ เรียบร้อยไปอีกราย
สาม หลังประสานหาคนขนน้ำไม่ได้ จึงโทรขอเลี่ยนน้ำไปพรุ่งนี้ จู่ ๆ ห้านาที น้องดี้โทรมาว่าพี่หมอหาคนขนน้ำได้ยัง เลิกงานจะไปขนให้ โชคดีมาก
สี่ สั่งซื้อข้าวสารไว้ ๑๐๐ ถุง ถุงล่ะห้า กก. ราคาสองหมื่นบาท กำหนดจ่ายวันนี้หนึ่งทุ่ม ผมไม่ได้ถอนเงินมา ขอผัดไปพรุ่งนี้ จู่ ๆ มีน้องคนหนึ่งทราบข่าวซื้อข้าวสารถามมาว่าราคาข้าวสารเท่าไหร่ บอกว่าสองหมื่นถ้วน หนูขอจ่ายนะค่ะ.....ขอบคุณมาก
เหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นในวันนี้ ที่สำคัญ ทุกอย่างเกิดขึ้นในสิบห้านาที ช่วงเวลาที่แบตมือถือผมเหลือแค่ 3 %