เพื่อแผ่นดินเกิด

"ที่ไหน ?" 
"เขาเหลียงซานกับเฉิงตู"
"ถ้าไปต้าตูด้วยจึงจะไปครับ"

ตกลงก็เลยไปด้วยเพราะพี่ทั้ง ๔ ถามว่าคืออะไร
เอาหนังสือเล่มใหญ่ให้ดูแล้วตกลงใจ

ถ้ำนี้ไม่เก่าแก่มากอย่างที่ ๔ แห่งที่ผมเคยไปมาแล้ว
แถมอยู่ลึกลงมาในเขตป่าเขาทางตะวันตกเฉียงใต้

นั่งรถไปกันไกลมาก ระหว่างเฉิงตูกับฉงชิ่ง
แต่ทุกคนบอกว่าคุ้มค่ามาก ๆ รวมทั้งผมด้วย

ถ้ำนี้นี่แหละที่ผมเจอพระแกะที่ไหมจี๋ชานแล้วตามรอยจนได้มารอบนี้ และที่สำคัญสุดสำหรับผมคือนอกจากจะเป็นวัดถ้ำที่ยังมีชีวิต เป็นรูปเกือกม้าอย่างเดียวกับอชันตาเป๊ะ ๆ แล้ว

ภาพปฏิจจสมุปบาทแกะสลักอันมโหฬารนั้นต่างหาก สมใจหลังจากเจียดเงินซื้อหนังสือเล่มนี้มาอ่านนานมากแล้ว

แต่ที่สนุกหนักนอกจากภาพสวรรค์ นรก และอะไรอื่นอีกมากมายตลอดแนวผนังผา ยังมีภาพคนฝึกวัวที่ท่านอาจารย์พุทธทาสเอาไปแกะเอาไปวาดไว้ที่สวนโมกข์ไชยามากมายนัก

คืนนี้พอเท่านี้นะครับ.
จะไปทำงานอื่นแล่้วครับ.

อีกอย่าง พรุ่งนี้ที่สวนโมกข์กรุงเทพเป็นวันกรรมกร น้อง ๆ สั่งให้ไปขนดินขึ้นตึกเพื่อใส่แปลงนานาต้นไม้...ที่ผมอยากให้ปลูกไว้นัก.

แถม ผมไม่ทันรู้ ก็เลยไม่ติดงานอะไร
ต้องเก็บแรงไว้หน่อย
...กับยังต่ออัฏฐมีบูชาด้วยครับ.

ใครสนใจไปร่วมได้เลยนะครับ ตั้งแต่เช้า ๙๐๐ น.ครับผม.

๑๗ พค.๖๐