เพื่อแผ่นดินเกิด
- Details
- Written by Super User
- Category: เพื่อแผ่นดินเกิด
- Published: 22 May 2017
- Hits: 1322
ทำไมวังหีบ ? นาหลวงเสน ? ทุ่งสง ?
Why WangHeeb @ ThoongSong Muang NaKorn ?
(bunchar.com เพื่อแผ่นดินเกิด 20170522_1)
ชื่อวังหีบนี้คนนครทั่วไปไม่ค่อยคุ้น รวมทั้งผมด้วย
เพิ่งได้ยินถี่ขึ้นหลังน้ำท่วมใหญ่เมื่อต้นปีนี้ที่ ครม.มีมติว่าจะทุ่มโครงการมาปกป้องน้ำท่วมเมืองนครเป็นการใหญ่กับ ๙ เขื่อน ๑ คลองใหม่ เพื่อกันน้ำหลากลงมาพร้อมกับระบายออกไปให้ทัน จะได้ไม่ท่วมเมืองและชุมชนตลอดสายน้ำ ซึ่งเป็นหลักการทั่วไปที่น่าจะได้ทำนานมาก ๆ แล้ว
โดยเฉพาะพ่อจอม #kumpoljittanang แห่งวลัยลักษณ์ที่ดูเหมือนว่าจะทุ่มเต็มตัว โพสต์แทบทุกวัน จนผมต้องถามขอข้อมูล เพราะเข้าวัดวามานานจนไม่รู้อะไรเท่าไหร่แล้ว
วันก่อน หมอ #รังสิตทองสมัคร โพสต์ว่าจะเข้าไปดูและถ่ายรูปสวย ๆ เนื่องจากข่าวว่าบนน้ำสวยมาก ผมก็บอกว่าขอไปด้วย แต่ไม่ได้ไปเพราะติดกิจอะไรก็ไม่รู้
พอนายหนู #ทรงวุฒิพัฒแก้ว ศิษย์ชมรมอาสาอีกคนโพสต์ว่าจะไปกัน พอดีจังหวะว่าง ก็เลยขอไปด้วย โดยตั้งใจว่าอยากจะไปหาร่องช่องเขาทางเดินข้ามคาบสมุทรจากทะเลตะวันตกแถบคลองท่อมมาสู่อ่าวไทยที่แถบเขาหลวงเมืองนคร ซึ่งตอนนี้เพิ่งเจอ "จันดีนคร" แห่งหนึ่งแล้ว จากการค้นคว้าเอาจริงของคุณ #ศราวุธศรีทิพย์ ซึ่งแหม่ม ดร.บริจิตต์ บอเรลล์ จากไฮเดลเบอร์กเพิ่งถามหาข้อมูลเพิ่มเติมมา
เมื่อเช้าวาน ประมาณเวลานี้ น้อง ๒ คันรถจากท่าศาลา มารับผมที่ริมกำแพงวัดแล้วเลาะใต้ไปอ้อมก้อนเทือกเขานครศรีธรรมราชตอนใต้ของร่อนพิบูลย์ก่อนที่จะตัดตรงช่องเขาที่เทือกนครศรีธรรมราชแยกลงไปทางตะวันตกเฉียงใต้แล้วกลายเป็นเทือกบันทัด โดยมุ่งขึ้นเหนือไปทุ่งสงตามทางหลวงสาย ๔๑ ไปเข้าตลาด ข้ามทางรถไฟที่สวนสาธารณะมีรัชกาลที่ ๕ มาประทับยืนเป็นอนุสาวรีย์รออยู่
ผมเลือกเดินเล่นตรงถนนตัดทางรถไฟที่เปลี่ยนไมาจากเมื่อ ๕๐ ปีก่อนที่ทุก ๆ ปี ๆ ละสองถึงสามครั้ง พวกเราจะต้องมาขึ้นรถไฟ มารับมาส่งกันที่นี่เสมอ ๆ พร้อมกับแวะเที่ยวตามที่ต่าง ๆ สารพัด เช่น ถ้ำตลอด พระธาตุไสใหญ่ แล้วก็เล่นน้ำห้วยที่ทุกวันนี้เปลี่ยนไปหมดแล้ว
เห็นรางรถไฟนี้แล้วคิดถึงแม่อีกแล้ว เพราะปีหนึ่งนั้น หลังส่งเราขึ้นรถเพื่อเข้ากรุงเทพ แม่เดินสะดุดสายลวดของรางแล้วล้มลงหัวแตก ในขณะที่รถก็จะออก พวกเราทุกคนต้องไปกับรถ พ่อมาบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง แม่ปลอดภัย ไม่เป็นอะไรมาก หัวแตกเลือดออกนิดหน่อยเท่านั้น นี้แหละอำนาจของความทรงจำและการปรุงแต่งที่พระพุทธองค์ทรงตรัสรู้และสอนออกมาเป็นอิทัปปัจจยตาปฏิจจสมุปบาทตอนที่ว่าด้วย เวทนา สัญญาและสังขาร ที่เราจ้องเข้าใจและรู้เท่าทัน ตัดห่วงโซ่เสียหรือไม่ก็แปลงให้เป็นฝ่ายกุศลเสีย
ที่ริมร่องน้ำริมทางรถไฟ เป็นร้านหนมจีนปูม้าขึ้นป้ายขายและเปิดแล้ว ผมก็เลยชวนน้อง ๆ ไปกินรอกันครู่หนึ่ง แหลงใต้สั่งนั่นนี่นู่น อิหล้าเว้าลาวขายหนมจีนน้ำแกงปักษ์ใต้บายใจ ตกลงหนมจีนที่เรากิน ลาวทำขาย บ่อฮุ้ว่าหรอยหรือแซ่บ
ที่น้อง ๆ และหลายคนสนใจตอนนี้สำหรับวังหีบนั้น น่าจะเรื่องเขื่อนเก็บกักน้ำในหุบแห่งนี้ แต่ที่ผมขอไปด้วยนั้น สนใจหาช่องทางเดินข้ามคาบสมุทรสมัยโบราณที่เพิ่งถูกถามจากเยอรมัน แถมได้เที่ยวได้ดูได้รู้เรื่องอื่น ๆ ของเมืองนครบ้าง รวมทั้งสนใจที่นายจอมกับเพื่อนพี่น้องในเมืองนคร สื่อสารอยู่เป็นระยะ ๆ ว่าอะไรเป็นอะไรกันแน่ ? แถมได้รู้ว่าในคณะนี้มี "แม่นางพจมาน" แห่งอีกบ้านทรายทองที่สงขลากับคณะศิษย์ผู้บ้าหม้อข้าวหม้อแกงลิง จนค้นพบสายพันธุ์ใหม่ของไทย ลำดับที่ ๑๔ ที่ป่าเขาน้อจู้จี้แห่งบ้านแผ่นดินเสมอที่ริมสระมรกตในคลองท่อม-กระบี่เธอไปด้วย งานนี้น่าจะหนุกนักแลสำหรับคนสนใจมันไปทุกเรื่องอย่างผม
เอาเท่านี้ก่อนนะครับ ต้องไปขึ้นเครื่องเข้ากรุงเทพเพื่อไปคุยเรื่องวังต้องห้ามในปักกิ่งโน่นแล้ว
อันที่จริงผมสงสัยใฝ่รู้ไปเสียหมดครับว่า แล้วทำไมจึงชื่อว่า "วังหีบ" แล้วนานี้ "หลวงเสน" ไหน ? อะไร ? อีก เกี่ยวอะไรไหมกับ "แก้วแสน" ? ที่เคยไปตามรอยลูกปัด ส่วน "ทุ่งสง" กับ "นาบอน" นั้น มีคนทำ ๆ กันไว้ไม่น้อยแล้วครับ
พบกันที่วังต้องห้าม มติชนอคาเดมีนะครับ
๒๒ พค.๖๐
