เพื่อแผ่นดินเกิด

ผมเจอประติมากรรมสำริดชิ้นไม่เล็กนี้งดงามมาก
เหมือนกับองค์ศิลาที่พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาตินครจาการ์ตา ที่บอกว่าเป็นของที่ได้กลับคืนมาจากเนเธอร์แลนด์
ระบุว่าคือรูปพระนางปัชญาปามิตา
ก็เลยฝากน้องกับเพื่อนที่กลับก่อน ช่วยอุ้มกลับมาเมืองไทย

ไปปีนังหนนี้ เจอหนังสือเล่มนี้นำภาพนี้มาขึ้นปกเพิ่งรีบไล่อ่านเมื่อวานซืนนี้

เขียนโดยอดีตทูตแคนาดาประจำอินโดนีเซีย
บอกว่าในฐานะทูต เมื่อไปอยู่ประเทศไทนต้องรีบศึกษาค้นคว้าเรื่องของประเทศนั้น ๆ
ที่สำคัญคือทำความรู้จักมหาบุรุษแห่งชาติให้ได้
แต่ค่อนขางยากเพราะประเทศนี้ใหญ่กว้าง ยาวนาน ผ่านการรบกันไปมาระหว่างเกาะกระทั่งหัวเกาะท้ายเกาะกลางเกาะ จนยากที่จะมีวีรบุรุษคนกลางได้ เพราะของคนนี้ก็เป็นศัตรูของคนนั้นไปเสียหมด

ท้ายสุดท่านก็เลือกที่วงศ์มัชปาหิตนี้แหละว่าพอไหว แต่ก็ไม่ได้รายละเอียดอะไรมาก

จนกระทั่งเมื่อไม่นานนัก มีการค้นพบคัมภีร์ใบลานและมีผู้แปลออกมาเป็นภาษาที่ท่านอ่านได้ แล้วเอามาผูกกันจนเป็นเรื่องนี้

พระนางปรัชญาปารมิตานี้
ที่ลึกกว่านั้นคือพระนาง Gayatri Rajapatni 
ธาดาของพระเจ้าวิชัย มเหสีของพระเจ้าอะไรจำชื่อไม่ได้ 
แถมยังมีราชบุตรและหลานที่ยอดกษัตริย์แห่งมัชปาหิต
ผู้สามารถรับมือยันกุปไลข่านที่กรีฑาทัพเรืองลงมาถึง
และยังขยายขอบเขตขึ้นมาจนเกือบถึงเมืองนครของเราด้วย

แล้วเขาแต่งเป็นวรรณกรรมที่เล่าต่อ ๆ กันมาเป็นมุขปาฐะ 
เพิ่งพบต้นฉบับที่จดจารไว้บนในลานและอ่านแปลออกมา
ท่านทูตผู้นี้สรุปเสร็จว่ารูปนี้คือพระนางนั้นเอง
ที่สิ้นพระชนม์แล้วชาวประชายกเป็นพระนางปรัชญาปารมิตา

อ่านแล้วนึกนึกเพลงนางเลือดขาวของชาวเราเอามาก ๆ
รวมทั้งนึกถึงรูปสำริดที่บ้านจันดีไม่น้อยว่าอาจจะเกี่ยวเื่องอะไรกันก็ได้

แบ่งปันกันเท่านี้ก่อนนะครับ.

๑๐ สค.๖๐