logo_new.jpg

จีนหนที่จำไม่ได้
แต่ "ครั้งที่ ๔ ของปักกิ่ง"
Uncountable China, but Beijing the 4th
(bunchar.com เพื่อแผ่นดินเกิด 20170925_2)

Kanlaya SupatwanichRawat Chomsri

หลายท่านคงรอติดตามการนำคณะมติชนอคาเดมี่
ไปเลาะรั้วชมวัง... ชิมถังหูลู่
กับทัวร์ร้อยเรื่องราว...วังต้องห้าม
ระหว่างวันที่ ๒๐ - ๒๔ กันยายนที่เพิ่งผ่านพ้น
และผมก็ถูกกำแพงใหญ่สกัดการสื่อสารส่งข่าวใด ๆ เช่นเคยอย่างสิ้นเชิง

เมื่อออกเดินทางนั้น ได้รับเอกสารที่มติชนเตรียมไป
แต่เสียดายที่ไม่มีแผนที่ประกอบ 
ทั้ง ๆ ที่ได้กำชับไว้ก่อนแล้วว่าจำเป็น
แต่เราเองก็อาจจะพลาด ที่ยุ่งมากจนไม่ได้ตรวจทานอะไร 
ยกให้ทางมติชนดูแลแทบทั้งนั้น
งานนี้ มติชน กับ บ.ทัวร์ที่ช่วยมติชน 
ส่งคนไปด้วยถึง ๒ คน แล้วจะมีมัคคุเทศก์จีนอีก ๑
นับว่ามาก เมื่อเทียบกับคณะทีมีไปกันไม่ถึง ๒๐
ในนั้น ราวกึ่งหนึ่งบอกว่ามาด้วยเพราะผม
ที่รู้จักคุ้นหน้ากันก็หลายคนจนเกรงใจไม่น้อย
มีแม้ท่านที่ไปร่วมฟังวันเปิดตัว แล้วบอกว่าติดตามมาแต่นั้น

ครั้นเครื่องขึ้น
จึงมีเวลาทบทวนถึงการมารอบที่ ๔ นี้ 
ในฐานะใหม่ "ผู้ให้บริการ"
ต่างจาก ๓ รอบแรก 
ที่มาอย่างซำเหมา โฮมเสตย์ และ ไฮโซ
คนเดียว กับลูกศิษย์และลูกน้อง และ กับพี่น้องครบครัว

พอผ่านพ้นสนามบินสุวรรณภูมิ 
ก็พบสะพานภูมิพลที่วงแหวนอุตสาหกรรม
แล้วเห็นอุทยานจตุจักรกับสวนวชิรเบญจทัศ
ที่พระเจ้าอยู่หัวให้สร้างสวนโมกข์กรุงเทพในนั้น
ก็อดนึกถึงพระองค์ท่าน และงานที่ต้องกลับมารีบทำให้ทัน

จากนั้นเมฆก็หนา ได้แต่อ่านนานาหนังสือ
ที่ขนไปทบทวนประกอบการทำงานครั้งนี้โดยมิได้งีบเลย

ก่อนเครื่องลง เห็นชานกรุงปักกิ่งที่เต็มไปด้วยถนนรนแคมและตึกรามบ้านช่อง
พอถ่ายรูปเสร็จเขาก็ประกาศว่าห้ามถ่ายภาพ !!!

กว่าจะผ่านพ้นตรวจประทับตราเข้าเมืองกว่าชั่วโมง
มี "น้องปลา" มาต้อนรับแล้วตรงเข้ากรุงปักกิ่ง
กินข้าวมื้อแรกที่ทุกคนบอกว่าอร่อยมาก

จากนั้น เนื่องจากที่พักตามที่ระบุไว้แต่แรกตามที่ผมแนะนำว่า 
ขอให้ได้นอนที่แถบย่านถนนคนเดินหวังฟูจิ้ง
ซึ่งตลอดมาก็บอกอย่างนั้น
กระทั่งก่อนขึ้นเครื่อง
จึงได้รับแจ้งมาว่าทางจีนเพิ่งบอกว่าจองไม่ได้ ??
หาได้แต่ไม่ไกลมาก สามารถนำไปเดินเล่นได้วันนี้
ส่วนวันอื่น หากประสงค์ จะมาส่งแล้วให้เรียกแท็กซี่กลับเองได้ ไม่ไกล
โดยผมรีบบอกว่าต้องแก้ไข 
ด้วยการหาโรงแรมในย่านนี้ให้จงได้ เพราะแรกสุดประกาศไว้อย่างนั้น

หลังอาหารเย็นคืนนั้น
ขอให้ปลา พาไปชี้ชมบ่อน้ำแห่งหวังฟูจิ้ง
ที่กล่าวกันว่าเป็นแหล่งน้ำสำคัญของผู้คนในย่านนี้มาแต่โบราณ
จนค่อย ๆ คลี่คลายกลายเป็นย่านของผู้คน
ทางฟากตะวันออกของของวังต้องห้ามมาแต่โบราณ
กระทั่งชาวต่างชาติก็เข้ามาตั้งถิ่นทำมาค้าขายกันที่นี่
และทุกวันนี้ก็เป็นย่านโรงแรมชั้นนำและถนนคนเดินที่สำคัญที่สุด
ใครมาไม่ถึงไม่ได้

ตอนไปถึงก็ ๒ ทุ่มครึ่งเข้าไปแล้ว
จึงรีบพาเดินผ่านร้านหนังสือภาษาต่างประเทศ
ไปตรงตรอกขายของสารพัดจิปาถะ
ตั้งแต่แมงป่อง ตะขาบ ม้าน้ำ 
เม็ดอะไรไม่รู้ที่เอามาขัดเจาะเป็นจี้ห้อย ช่างตั้งชื่อว่า เม็ดพุทธะ

จากนั้นก็นานาของประดับต่าง ๆ รวมทั้งไข่มุกและลูกปัด
มีโรงรำเล็ก ๆ อยู่ปลายซอยที่คนแน่นขนัด
ส่วนของกินก็มีสารพัดที่ปลาเธอขู่ว่าห้ามซื้อ อย่ากิน 
เป็นของเก่าเก็บเอามาใส่ห่อใหม่ทั้งนั้น หากกินแล้วท้องเสียไม่รับประกัน !!!

จากนั้น หลายคนอยากเห็นร้านหนังสือใหญ่
ผมก็เลยพาไปเดินผ่านครบ ๕ - ๖ ชั้น
ให้เห็นว่าเขาส่งเสริมการศึกษาเรียนรู้และค้นคว้า
เพื่อประเทศกันขนาดไหน

โดยเฉพาะที่ผมชอบใจมาก ๆ คือ
นอกจากงานของเขาเองแล้ว
เขาเอางานต่างประเทศที่ต้องการให้ชาวจีนรู้มาแปลเป็นจีนมากมายไปหมด
ในขณะเดียวกัน
เขาก็แปลงานของเขาที่ต้องการให้ต่างชาติรู้
เป็นภาษานานามากมายเช่นกัน

ราตรีสวัสดิ์ย้อนหลังนะครับ
จากโรงแรมจำชื่อได้ยาก 
Beijing Guantong Jianhui Hotel

๒๕ กย.๖๐

หน่อย-นุช กับ ป้อม-บอย ครับ
ช่วยบอกต่อเพื่อร่วมทางด้วยนะครับ

 

 

Joomla templates by a4joomla
rtp slot https://www.sidiap.org/rtp-live-slot//