เพื่อแผ่นดินเกิด

แม่ครับ ตลอดเช้านี้ ได้พาน้าพาไปธุระหลายเรื่อง
เสร็จแล้วก็เลยพานั่งรถเล่นเวียนไปที่พระธาตุ
แล้วกลับมาที่ร้านป้าสุมน ทำธุระกับคุณวิทยารัตน์
จากนั้นก็เลยเวียนไปที่ทางไปปากนคร
ดูถนน "ธนภูมิพงษ์บวร"
ที่ชาวชุมชนหน้าสถานีรถไฟมาขอที่แม่เพื่อทำถนนทางเข้า
พวกเขาเป็นเหมือนเพื่อนบ้านของเรา
อยู่กันที่หน้าสถานีรถไฟหลายรุ่นอายุ
ตอนนี้ มีกลุ่มหนึ่งซึ่งมาช่วยทาสีและซ่อมบ้านเสมอ ๆ
บอกว่า อยากมีที่มีบ้านของตัวเอง
ได้รวมตัวกันเป็นสหกรณ์ เสนอโครงการบ้านมั่นคงสำเร็จ
ซื้อได้ที่แปลงหนึ่แต่ไม่มีทางออกถนน
เขาบอกว่าของแม่หมอบัญชา 
"ไปขอแกตะ ให้อยู่แล้ว คันช่วยชาวบ้าน"

แม่คงจำได้นะครับ ที่เต้ยบอกแม่ 
แล้วแม่บอกว่าให้พี่ตั้วไปแล้ว พี่ตั้วก็ตกลง
เขาจะให้ตั้งชื่อถนนตามแม่หรือใครก็ได้
เต้ยเห็นเขาตั้งชื่อว่า "ชุมชนธนภูมิ"
ก็เลยเอา "พงษ์บวร" ที่แม่เคยตั้งชื่ออีกถนนไปต่อท้าย
เพราะที่จริงแล้ว ควรเป็นชื่่อของพวกเขามากกว่าเรา

ตอนนี้ถนนเป็นทางดี
เริ่มมีการก่อสร้างแล้วหลายสิบหลัง
ถือว่าความฝันของเขาที่จะมีที่ดินและบ้านเอง
อยู่กลางทุ่งริมทาง ถึงถนนลาดยางโดยสะดวก
แถมไม่ไกลจากตัวเมือง อย่างนี้ น่าจะเป็นสุขสำหรับพวกเขา
แม่รับเอาส่วนกุศลนี้ทั้งนั้นเลยนะครับ

ขากลับ ตรงสี่แยกถนนเฉลิมพระเกียรติ
ที่ทางการและบรรดาพ่อค้าที่ดิน
สวมรอยตามร่องช่องถนนพงษ์บวรที่แม่ยกให้หลวงไว้นานมากนั้น
ตอนนี้ขยายเป็น ๔ เลนเรียบร้อยแล้วครับ
เราถือเป็นบุญกุศลของแม่เช่นกัน
ที่นำร่อง จนเมืองนครนี้ได้ถนนวงแหวนฝั่งตะวันออกไว้ใช้ในทุกวันนี้

อ้อ ทางเทศบาลท่าซัก ขอให้เต้ยประสานพี่ตั้ว
ปลูกทานตะวันที่ริมถนน
จะให้บานสะพรั่งวันออกพระเมรุพระเจ้าอยู่หัวด้วยครับ

ตะกี้เห็นทานตะวันเต็มแปลง กำลังตั้งตัวและเป็นดอก
เดือนหน้า น่าจะสวยมากเลยครับ

แม่มองลงมาเองก็แล้วกันนะครับ

สุดท้าย ที่เลยคลองท่าซักตรงบางศูนย์นั้น
ถนนที่ขาดช่วงและได้ต่อกันได้แล้วนั้น
วันนี้เจออีกสิ่งมหัศจรรย์ในเมืองนคร
เขาเอาเสาไฟริมถนนโซล่าร์เซลล์ไม่รู้กี่ร้อยพันเสา
มาตั้งเรียงกันเป็นตับตลอดสายไปจนถึงท่าแพ
ข่าวว่า ทางท้องถิ่นพากันข้องใจ ไม่ยอมรับ
เพราะบำรุงรักษากันต่อไปไม่ไหว
ไม่รู้ใครปรารถนาดีเอางบหลวงไหนก็ไม่รู้มาแถมไว้

ชักเสียดายภาษีที่พวกเราส่งให้รัฐกันปีละไม่น้อยเลยครับ.

น้าพาบอกว่า กลับมาเช็คแฮนด์เจ้าตาลที่บ้าน
สบายใจกว่ามากครับ.

๑๑ กย.๖๐