เพื่อแผ่นดินเกิด

ที่สุสานเจ้าแห่งหนานเยว่กลางนครกว่างโจวนั้น
เขาจัดแสดงสิ่งค้นพบในสุสานอย่างดียิ่งจนได้ชื่อว่า
นอกจากเป็นการค้นพบครั้งสำคัญของชาติแล้ว
ยังเป็นพิพิธภัณฑ์ที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งด้วย

เฉพาะห้องแรก ในส่วนของพระศพของเจ้าโม
ซึ่งเป็นรัชกาลที่ ๒ ของอาณาจักรหนานเยว่
และตกอยู่ในอาณัติจีนในสมัยราชวงศ์ฮั่นเรียบร้อยแล้วนั้น
เขาบันทึกภาพและวาดภาพลำลองให้พอเห็นสภาพเมื่อสมัยนั้น
แล้วจำลองหีบพระศพที่ทำด้วยไม้ลงรักวาดภาพตกแต่ง 
มีเครื่องสำริดประกอบที่ตกหล่นเหลืออยู่
กับแผ่นหยกขนาดใหญ่ที่เขาเรียกว่า บี้ Be มากมาย

โดยในการขุดค้นนั้น
เขาได้สำรวจทำแผนผังสิ่งที่พบไว้อย่างละเอียด
แล้วนำมาจัดแสดงให้เห็นเสมือนจริง

รวมทั้ง "แผ่นกระโหลก" และ "ขากรรมไกร"
กับ "เครื่องประดับทองและอื่น ๆ บนฉลองพระองค์"
รวมทั้งไข่มุกเป็นขวดโหล 
ที่ยังไม่ย่อยสลายหลังผ่ามา ๒,๐๐๐ ปี
ด้วยเหตุที่อยู่ในเครื่องบรรจุ-หีบพระศพ
เฉพาะไข่มุกนี้
เขาพบกองอยู่รองพระเศียร
จึงสรุปว่าน่าจะเป็นใส่พระเขนย (หมอน) ของพระองค์
ที่เป็นเม็ดเล็ก ๆ นั้น ผลการศึกษาบ่งชี้ว่า
เป็นไข่มุกท้องถิ่นแถบกว่างสี-เหอผู่ ที่ก้นอ่าวตังเกี๋ย
แต่เม็ดใหญ่ ๆ นั้น น่าจะมาจากแดนไกล
อาจจะเป็นแถบทะเลจีนใต้ - ไทย - อินเดีย ก็ได้

ถึงตอนนี้
หากในประเทศไทยเรา 
ได้รับการพิทักษ์รักษาและขุดค้นอย่างเป็นระบบ
แล้วนำมาจัดแสดงอย่างนี้ได้
จะเหลือประมาณอย่างยิ่งครับ.

๒๕ สค.๖๐