เพื่อแผ่นดินเกิด

ป้าสุมน ที่แปลตรงตัวว่า "ใจ-ดี" นี้
เป็นที่รักและนับถือของแม่และน้าของผม
อายุห่างกัน ๖ ช่วงปี ที่ ๙๙ แม่ ๙๓ น้า ๘๗
ระยะ ๑๐ กว่าปีที่ผ่านมา ไม่ผมพาแม่แวะเวียนไปหา
พากันออกไปนั่งรถเล่นและหาอะไรกิจกันเสมอ ๆ
ป้าก็จะเอารถมาแม่และน้าพาออกไปเวียนเที่ยว
และหาอะไรกินกันเรื่อย

ป้าสุมนคนนี้นี่แหละ, กับคุณแกะและลูก ๆ 
ที่เป็นหนึ่งในทานบดีคนสำคัญแห่งเมืองนคร
สถานปฏิบัติธรรมพรหมสิริ 
ก็เป็นที่ดินอุทิศของครอบครัวคุณป้า

แต่ที่ลือเลื่องที่สุดคือ 
งานบุญปีใหม่เลี้ยงพระและมหาชนเมืองนคร
ที่ "ราชพฤกษ์" ที่เลี้ยงใหญ่กันทั้งเมือง
ทำมาอย่างต่อเนื่องเป็นสิบปี
รวมทั้งนัดชาวคณะกัลยาณมิตร
ไปนอนเล่นทีเกาะสมุยเสมอ ๆ 
จนป้าเริ่มป่วยและอยู่แต่ที่บ้าน
แม่กับน้าพาก็แวะไปหาเสมอ ๆ

เมื่อวันที่ ๑ นี้ ป้าจากพวกเราไปอย่างสงบ
วันนี้ พวกเราทั้งเมือง ได้ร่วมกันส่งป้าสู่สุคติ
กราบครับป้าสุมนครับ

๙ กค.๕๙

ปล.สำหรับเรื่องประวัติศาสตร์โบราณคดีของเมืองนคร ป้าสุมนครอบครองเครื่องสำริดสมัยราชวงศ์ฮั่น พบที่ อ.พิปูน จำนวนหนึ่ง ซึ่งถือเป็นหลักฐานสำคัญมาก ๆ ชุดหนึ่ง หวังว่าจะยังไม่หายสูญ