เพื่อแผ่นดินเกิด

ผมก็เลยถามญาติพี่น้องว่า ที่ตรงหัวถนนของคุณตาขุนบวร ไม่ลองให้เขาลงไปดู บ้านเมืองจะได้ก้าวไปอีกจังหวะ พอดีพี่คนหนึ่งรู้จักกับหลายคนใน "จิราธิวัฒน์" ก็เลยถามตรง แล้วส่งคนลงไปดู

เท่านั้นเอง เอาเลย
สองคนในภาพที่ถ่ายกับน้าพาเมื่อตะกี้ คือคนที่รับผิดชอบลงไปดูและประสานจัดการจนลงตัวแล้วบอกว่า ๒ ปีเสร็จครับ-ค่ะ

วันนี้จึงลงไปร่วมแสดงความชื่นชมยินดีถึงที่โดยได้รับสิทธิเข้าไปเดินดูตั้งแต่ยังไม่เปิด จนเย็นจึงพาน้าพาไปร่วมด้วย โดยไม่ได้อยู่ร่วมเองเพราะพรุ่งนี้เช้าต้องไปชวากับคณะ SCG

ผมมี ๔-๕ สิ่ง ที่คิดเอาเอง เรื่อย ๆ

๑) มีหนังสือถึง ๓ ร้าน สงสัยนาคร-บวรรัตน์ น่าจะกลับมาเป็นอย่างอื่นดีกว่า

๒) วันนี้ มีกิจการเกิดขึ้นใหม่ในเมืองนคร หลายร้อยกิจการ อะไร ๆ น่าจะส่งผลต่อเศรษฐกิจเมืองนครอีกหลายแง่

๓) เขาช่างคิดให้ห้างเป็นป่าหิมพานต์ ประดับด้วยดอกไม้กระดาษและยาง มีนกยูงโนราบินสวยอยู่บนฝ้า แถมช้างพังมังคุดกับพลายไข่นุ้ยอยู่ที่ย่านของกิน ในขณะที่ลุงสุข(เมือง)นคร เพ่นพ่านไปทั่ว

๔) สำหรับงานชุมชนชาวบ้าน ทราบว่าให้ลองขายไม่คิดค่า ๖ เดือน แล้วค่อยดูตลาดและอื่น ๆ แถมทราบอีกว่ากลุ่มชุมชนต่าง ๆ พยายามรวมตัวกันเป็นสหกรณ์เพื่อมาช่วยกันลองทำการตลาดกันในห้าง ไม่รู้ว่าจะอย่างไร แต่ผมเกรงว่าน่าจะไม่รอด ใครไปก็แวะไปอุดหนุนพี่น้องของเรากันบ้างนะครับ ผมได้ผ้ายกดอกมา ๒ ผืน ยังไม่รู้จะเอามาทำอะไร ได้แต่บอกพี่น้องว่า "หมฺรฺวย ๆ"

๕) บอกน้าพาว่า นี่เป็นพัฒนาการจากที่เราทำ "บวรบาซาร์" เมื่อ ๒๕ ปีก่อน ตอนนี้ก็มีส่วนสร้างจนออกมาเป็น "เซ็นทรัลพลาซ่า" แล้ว อาจถึงเวลาขยับที่โน่นอีกแล้ว

๒๘ กค.๕๙