เพื่อแผ่นดินเกิด

สำหรับพิพิธภัณฑ์ฯ ตรงข้ามวัดสวนหลวงรอบนี้ นอกจากพานสำริดใบงามที่นำมาจากเวียงสระในห้องก่อนประวัติศาสตร์และระนาดหินแล้ว ในห้องศาสนาพราหมณ์ ที่มีทั้งศิวนาฏราช พระภิฆเณศวร์ พระแม่อุมา ศิวลึงค์ทอง พระวิษณุที่เก่าแก่ที่สุดในเอเชียอาคเนย์ และสารคดีการโล้ชิงช้า ณ เทวสถานโบสถ์พราหมณ์เมืองนครแล้ว นิทรรศการพระพุทธศาสนาที่ชั้นบนที่เพิ่งปรับปรุงใหม่ ก็น่าดูมาก แต่ผมยังไม่ได้ถ่ายภาพอะไรมากมากนัก เช่นเดียวกับชิ้นส่วนเทวสถานจากโจฬะที่ย้ายมาจากวัดโพธิ์ท่าเรือตอนสร้างวิทยาลัยนาฏศิลป์ก็สำคัญอย่างยิ่ง

นอกจากนี้ ยังได้แวะที่ฐานพระสยม ตรงตลาดท่าชีที่ถือเป็นที่สำคัญมาก เพราะทั้งโยนิและศิวลึงค์ยังอยู่ในหอดั้งเดิมอย่างยากที่จะมีให้เห็น ในขณะที่หอพระเสื้อเมืองเยื้องกันนั้น ขณะนี้กลางเป็นศาลเจ้าจีนสวยงาม ข้างในมีครบ ทั้งพระเสื้อเมือง หลวงพ่อทวด และ ตาขุนลก ผู้อุปัฏฐากหลวงพ่อทวดขณะที่อยู่เมืองนคร ส่วนที่บ้านท่านขุนพันธรักษ์าชเดชนั้น ประตูปิดใส่กุญแจอยู่ จึงได้แต่ดูอยู่ด้านนอก พอผ่านศาลเจ้ากวนอูที่ปากตรอกเข้าบ้าน ก็เลยแวะให้อ่านดูป้ายที่บรรพบุรุษผมเป็นผู้เชิญมาจากกว่างตุ้ง ก่อนที่จะไปจบที่เก๋งจีนวัดประดู่ ที่ว่ากันว่าเป็นเก๋งพระเจ้าตาก กับเก๋งจีนวัดแจ้งที่ผมบวชก่อนไปอยู่สวนโมกข์เมื่อ ๓๐ ปีก่อน

ประมาณนี้นะครับ

๓๑ สค.๕๙