รอยลูกปัด

นี้ที่ผมกะว่าจะเอามาแหย่คนสุราษฎร์และวงการลูกปัด
อีกรอบ
เป็นที่ระลึก ๑๑๑ ปี ท่านอาจารย์พุทธทาส
เผื่อว่าจะเกิดอะไรขึ้นได้ที่เมืองคนดีนี้...อีกสักอย่าง

ท่าน อ.พุทธทาสทำหนังสือแนวสังเขปโบราณคดีรอบอ่าวบ้านดอนเมื่อปี ๒๔๙๓ มีข้อสรุปสำคัญว่าดินแดนอ่าวบ้านดอนนี้พระพุทธศาสนาเคยรุ่งเรืองมาก่อนนับพันปี ตั้งแต่ศรีวิชัย และ อยุธยา ส่วนสมัยทวารวดีนั้นยังไม่แน่ชัด

เมื่อไม่กี่วันก่อนที่เขาศรีวิชัย กรมศิลปากรขุดค้นทางโบราณคดี พบธรรมจักรอีกองค์ จากที่เคยพบแล้วองค์หนึ่ง ซึ่งรูปแบบเหมือนกับที่พบที่เมืองโบราณยะรัง หลายฝ่ายเสนอว่าอาจจะเป็นธรรมจักรที่เก่าก่อนกว่าทวารวดี ซึ่งจะต้องมีการศึกษาค้นคว้ากันอีกไม่น้อย

ในวงการประวัติศาสตร์โบราณคดีโลกนั้นมีข้อฉงนมากมายถึงหลายเมืองหรือนครรัฐโบราณในเอเชียอาคเนย์ แล้วข้อสันนิษฐานส่วนใหญ่ก็คาดว่าน่าจะอยู่แถว ๆ รอบอ่าวบ้านดอนนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะ นครพันพันที่เก่าก่อนฟูนัน เมืองคันโทลิที่ชื่อพ้องมากกับคุรธุลี จนกระทั่งเชียะโท้วหรือนครดินแดง แม้กระทั่งศรีวิชัยก็ตาม

จากการเริ่มติดตามรอยลูกปัดเมื่อ ๑๒ ปีที่แล้วมาจนถึงทุกวันนี้ที่พบอะไรเพิ่มเติมมาเรื่อย ๆ จนออกมาเป็นงานสารพัดสิ่งที่ตัวเองก็ไม่อยากจะเชื่อ

วันนี้ผมขอยกข้อค้นพบแรก ๆ จากในรอยลูกปัดมาชวนกันทบทวนอีกรอบพร้อมกับตั้งความหวังว่า วงการลูกปัดและคนสุราษฎร์จะลุกขึ้นมาทำการประมวลประวัติศาสตร์สำคัญของแผ่นดินและโลกกันสักครั้ง ในวาระที่เพิ่งจะผ่านพ้น ๑๐๐ ปี แห่งการสถาปนาสุราษฎร์ธานี และ กำลังจะครบ ๑,๐๐๐ ปี ที่ศรีวิชัยถูกถล่มโดยกองราชนาวีแห่งโจฬะราชเมื่อปี คศ.๑๐๒๕ ในปี คศ.๒๐๒๕ ซึ่งเชื่อว่าจะมีกิจกรรมอะไรสำคัญ ๆ ของโลกเกิดขึ้นอีกครั้ง

ใครไม่ได้ไป ผมจะขอให้ทางผู้จัดช่วยบันทึกแล้วเอามาแบ่งปันกันครับ.

๖ สค.๖๐