การพระศาสนา

ผมจำไม่ได้แล้วว่าวัดอุบลร้างลงตั้งแต่เมื่อไหร่
จำได้แต่ว่าทรุดโทรมมากถึงขนาดผนังร้าวแยกจนจะล้มถึงกับต้องเอาไม้มาค้ำไว้ และมีผู้หวังดีมาบอกให้สวนโมกข์กรุงเทพต้องดูแล พร้อมกับที่ทางวัดใหม่พุมเรียงกับเทศบาลก็มาบอกว่าตอนนี้มีปัญหามาก เพราะทางกรมการศาสนาอ้างว่าวัดอุบลเป็นวัดร้าง จึงเป็นหน้าที่กรมการศาสนาว่าจะทำอย่างไร เช่น ให้ใครมาเช่าเอาไปทำอะไรให้เกิดประโยชน์ ในขณะที่ทางวัดใหม่พุมเรียงมีหลักฐานว่าตอนที่วัดอุบลร้างลงนั้น คณะสงฆ์กับทางการได้มีมติให้ยุบรวมอยู่ในวัดใหม่พุมเรียง

ผมนั้นยุ่งมาก หมดกำลังตาม รู้อีกทีก็มีงบฯ ลงมาบูรณะ ข่าวว่ามีผู้ปราถนาดีในสำนักงบประมาณที่นับถือท่านอาจารย์ จัดสรรงบวิเศษลงมาให้วัดกำกับเองโดยไม่ให้กรมกองไหนเกี่ยวมาก แล้วก็ออกมางามมากอย่างที่เห็น

วันนั้น ผมไม่ให้เปิดประตูที่ปิดอยู่ทั้ง ๓ บาน แล้วให้ภาคีถอดสลักลับกันให้ได้เอง ดูอาการของสองหัวหน้าตอนถอดสลักได้กันเอาเองนะครับ

ส่วนเถา โฮย่า หรือ นมตำเลีย ที่ต้นมะม่วงคันต้นใหญ่หน้าโบสถ์นั้น กำลังบานสะพรั่งอยู่พอดี

๑ พค.๖๐