logo_new.jpg

จากอินเดียสู่ไทย...ศาสนา ศรัทธา จารึก

From India to Thai : etc

(bunchar.com การพระศาสนา 20180302_5)

เมื่อบ่ายวันที่ ๒๕ หลังกลับจาก #บุกถ้ำโบราณอินเดีย มาวันเดียว ที่ พช.พระนคร มีการบรรยายนี้ ที่อดไม่ไปไม่ได้ ท่าน อ.กังวล แห่งภาควิชาภาษาตะวันออก มานำเสนอเรื่องนี้ที่น่าสนใจมาก เริ่มจาการึกอักษรพราหมีของพระเจ้าอโศก แล้วก็เลี้ยวไปที่นานาหมู่ถ้ำโบราณที่แถบมุมไบซึ่งเพิ่พาคณะไป ทั้งการ์เล ภัชชา กัณเหรี ปิตาลฆอรา นาสิก อชันตา เอลลอร่า เอารังคบัด ฯลฯ ซึ่งอดไม่เก็บกลับมาเพื่อประกอบการค้นคว้าต่อไม่ได้ แล้วก็อดบอกต่อสำหรับท่านที่ไม่ได้ไปไม่ได้ แต่ผมนั้น ไม่ได้รับคำตอบชัด ๒ ข้อที่ถาม ๑) การพบอักขระพราหมีมากมายขึ้นในระยะหลังบนภาคพื้นคาบสมุทรพม่า-ไทย-มาเลย์ บอกอะไรไหม ? ๒) ที่นักอักขระโบราณไทยนิยมเรียกว่า "อักษรปัลลวะ" นั้น ทำไมหลายวงวิชาการไม่เรียกอย่างเดียวกัน เช่น อ.ปีเตอร์ สกิลลิ่ง นิยมเรียกว่า SoutheastAsia Brahmi ? ส่วนที่ อ.กังวลบอกว่า พบจารึกคาถาเยธมฺมา ฯ ที่เก่าก่อนที่สุด นั้น ทำเอา อ. Pramot Kateboonleang ที่ไปด้วย เกิดศรัทธากล้าว่าจะค้นคว้าเรื่องนี้อย่างจริงจัง บังเอิญพอดีกับที่ Pairot Singbun ที่ไปช่วยงาน อ.ปีเตอร์ สกิลลิ่ง ก็เพิ่งบอกว่า อ.ปีเตอร์ มีงานเรื่องคาถาเยธมฺมาฯ ที่ศึกษษไว้แล้ว เห็นว่าน่าจะตีพิมพ์ ฝากโรจน์ Pairot Singbun กะโมทย์ Pramot Kateboonleang จัดการกันเลยนะครับ

๒ มีค.๖๑ ๐๙๐๐ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร

#มรดกอินเดียโบราณ

Joomla templates by a4joomla
rtp slot https://www.sidiap.org/rtp-live-slot//