บัญชาชีวิต
- Details
- Written by Super User
- Category: บัญชาชีวิต
- Published: 10 February 2024
- Hits: 258
พวกเราแพทย์เชียงใหม่ใจศรัทธา บูชาเทอดเกียรติเอาไว้มั่น
WeAllCMUFriends
(bunchar.com บัญชาชีวิต 20240126_1)
... พวกเรามาเป็นเพื่อน รู้จัก รัก ร่วมเรียน เล่นและทำกิจกรรมกันมาจะ ๕๐ ปีในปีหน้านี้
#โก้ง เป็นหนึ่งในเพื่อนที่เป็นมิตร เป็นที่รัก สนุกสนาน และพร้อมบริการเพื่อนทุกคนตลอดมาตั้งแต่แรกรู้จักกัน
ไม่เฉพาะกับเพื่อนร่วมรุ่น แต่กับรุ่นพี่ รุ่นน้อง ยาวออกไปถึงเพื่อนพี่น้องชาว มช. ตลอดถึงชาวปักษ์ใต้ใน มช.
แม้กระทั่งพี่น้องชาวเชียงใหม่ที่พวกเราได้มีโอกาสออกไปร่วมนานากิจกรรมอาสาพัฒนาและบำเพ็ญประโยชน์กันเสมอ ๆ
#โก้ง เป็นตัวนำสนุกสนานเสมอ ๆ โดยเฉพาะการร้องเพลงสารพัดของพวกเรา
#โก้ง เป็นสิงห์มอเตอร์ไซค์คอยซ้อนบริการเพื่อน ๆ และสาว ๆ ทั้งสวนดอกและ มช.เสมอ
#โก้ง รักบ้านเกิดเมืองนครและปากพนังมาก มุ่งกลับบ้านเกิดมาเป็นสูตินรีแพทย์มือหนึ่งคนหนึ่งของเมืองนคร
ไปที่ไหนก็มีแต่คนพาลูกเข้ามาไหว้ บอกว่านี้หมอที่ช่วยตอนที่ลูกเกิด เคยถามว่าสักเท่าไหร่ “ ... น่าเกินหมื่น ... ” โก้งตอบ
โดยในช่วงท้ายของการเป็นหมอที่ รพ.มหาราชนครฯ #โก้ง ได้รับการขอร้องให้ช่วยดูแลโครงการผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชาวชนบท
ทำบทบาทเสมือนคณบดีของโรงเรียนแพทย์ของกระทรวงสาธารณสุขที่โรงพยาบาลมหาราชเมืองนครอยู่หลายรุ่น
เมื่อ #โก้ง รู้ว่ามีมะเร็งเข้ามาเยือน ก็ตั้งและครองสติไว้ได้อย่างดียิ่ง
“ ... กูอยู่มาได้ขนาดนี้ ก็เกินอายุขัยของชายไทยรุ่นเราหลายปีแล้ว ทำอะไร ๆ ที่สมค่าการเกิดมาเป็นมนุษย์มากแล้ว
ทั้งกับพ่อแม่พี่น้อง เมียและลูก กับพวกลื้อ ๆ อั๊วะมีความสุขมากพอแล้ว ... ” คือที่ #โก้ง ประมวลบอกพวกเราตั้งแต่นั้น
๔ ปีที่ #โก้ง อยู่กับมะเร็ง ที่มีลุ้น มีรอ มีข้อสรุป แม้พวกเราจะรักและอยากให้เพื่อนอยู่กับเราอีกนานเท่านาน ยกกันมาเยี่ยมหลายตลบ
พอจังหวะดีก็ชวนไปเที่ยวกันหลายรอบ จน #โก้ง บอกพวกเราเมื่อวันที่ ๓๑ ตุลาคม ๒๕๖๖ ตามนี้ ...
เท่าที่พวกเราได้ติดตามลงไปเยี่ยม ไปคุย ไปร่วมร้องเพลงกับ #โก้ง เรียนรู้ว่าเพื่อน #โก้ง คนนี้ไม่ธรรมดา
ดูแลชีวิตตลอดมาจนแม้ระยะ “รอบทจบ” ได้อย่างเหลือเชื่อและน่านับถือยิ่ง
โดยมีเมียและลูกกับพี่น้องและหมอกับพยาบาลที่มหาราชช่วยกันดูแลแบบประคับประคองให้จนไม่มีอาการปวดอะไร
นอกจากระยะหลังที่บอกว่า “ ... หายใจเหนื่อยไปหน่อย จะขยับ จะกิน จะขี้จะเยี่ยวก็ยากเกิน ... ”
เมื่อวันที่ ๒๓ มกรานี้ ก่อนวันสถาปนามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ที่พวกเริ่มรู้จักและสมัครรักเป็นเพื่อนกันมา
เต้ยเอาหนังสือ “#พฤกษาแห่งชีวิต_ชนิดสมบูรณ์แบบ” ที่ท่านอาจารย์พุทธทาส แสดงเมื่อมาฆบูชาปี ๒๕๒๖
ซึ่งเป็นปีที่พวกเราเพิ่งเริ่มเป็นหมอกันปีแรก ๆ ไปชวนอ่านฟังกันที่บทสรุปส่งท้ายเล่ม
“ ... แต่ก่อนมา เราศึกษาธรรมะกันอย่างกระท่อนกระแท่น ไม่สามารถจะมาชนกันเข้าเป็นระบบสมบูรณ์ได้ เดี๋ยวนี้ถึงเวลาแล้ว
ที่เราจะชนกันเข้าให้เป็นระบบที่สมบูรณ์ ให้เรามองเห็นชัดเจนง่าย ๆ ว่า โอ้, มันสมบูรณ์เป็นระบบเหมือนต้นไม้ต้นหนึ่ง
... ต้นไม้ทางกายก็ถูกต้องสมบูรณ์ ต้นไม้ทางใจก็ถูกต้องสมบูรณ์ ต้นไม้ทางปัญญาก็ถูกต้องสมบูรณ์ ต้นไม้ทางเมตตาหรือสังคมก็ถูกต้องและสมบูรณ์ ...
ฉะนั้น เรารีบทำให้มันเป็นความจริง ให้เห็นระบบทั้งหลายถูกต้องตามที่เป็นจริง เรื่องก็จบ ... เรื่องจบเมื่อรู้ความไม่มีตัวกู,
เข้าถึงความไม่มีตัวกู, ไม่มีตัวกูเป็นที่ตั้งแห่งความผิดพลาดหรืออะไร ๆ, กิเลสเกิดไม่ได้ ไม่มีตัวกูให้เกิดกิเลส ... ”
แล้ว #โก้ง ก็พยักหน้าเหมือนบอกว่า “ ... เออ เอาตามนั้น ... ”
#รักเพื่อนโก้งเสมอไป, แล้วจะตาม ๆ กันไปเมื่อถึงเวลา
ขอพวกกูดูแลและพัฒนาพฤกษาแห่งชีวิตให้สมบูรณ์อย่างในหนังสือนี้ที่มึงให้แจกนะ
แพทย์เชียงใหม่รุ่น ๑๘ และทุกรุ่นแหละที่รู้จักและรักลื้อ
๒๖ มกราคม ๖๗
