บัญชาชีวิต

แต่ที่ดกมากก็ต้อง "ส้มหลิ้งปิ้ง" ที่ริมรั้วตรงประตูบ้านที่แม่ปลูกไว้ กะว่าจะชวนน้าพาทำแช่อิ่มกินกันอย่างที่แม่เคยทำให้เสมอ ๆ หรือไม่ก็เอามาจิ่้มมันกุ้งกินกัน แล้วจะเผื่อแม่ด้วยนะครับ

"ส้มหลิ้งปิ้ง" ของบ้านเรานี้ ที่กรุงเทพเรียกกันว่า "ตะลิงปิง" ถือเป็นพืชประจำถิ่นเอเชียอาคเนย์ ในมาเลย์เรียกว่า "Blimbing" ก็ไม่รู้ว่าของที่ไหนเป็นต้นเค้ากันแน่ หรือว่าปนกันจนบอกได้ไม่แน่ก็เป็นได้

แต่ที่จดจำหรือ "เปรี้ยวจี๊ดเนื้อฉ่ำ" นำมาแช่อิ่มผึ่งแดดกำลังดี จะ "หวานชุ่มอมเปรี้ยวน้อย ๆ อร่อยมาก" เลยครับ.

น่าจะพัฒนาเป็นอีกอาหารแสนอร่อยจากประเทศไทยได้ แต่ไม่ใคร่เห็นใครทำ.

ส่วนเจ้าดอกส้มกอนั้น จนป่านนี้ยังไม่รู้ชื่อ เช่นเดียวกับอีกดอกหนึ่งที่ห้อยก้านลงมาสวยมาก อยู่ในจำพวกกระดังงา-สายหยุด-บุหลัน แต่พันธุ์อะไรก็ไม่รู้ครับ.

๑๔ มีค.๖๐