บัญชาชีวิต

ที่ไหนได้ เมื่อวานซืนนี้ ปวดแปล๊บจากโคนรากฟันยังกะจี้เข้าไปในสมองเป็นระยะ ๆ วานซืนนี้จึงเวียนหาหมอที่คุ้นเคยถึง ๓ คลีนิค หมอสมพรก็ยุ่งมาก หมอสำราญก็ติดงานบริหารเกิน สุดท้ายไปร้านหมอกมลทิพย์ที่เป็นทั้งชาวนคร เป็นทั้งญาติ แถมเป็นกัลยาณมิตรในธรรม แม้เธอไม่อยู่แต่ก็นัดหมายให้หลายหมอได้รุมกันดู

เริ่มกับหมอชาย จาก รพ.จุฬาภรณ์ บอกว่าซี่บนขวาที่ปวดนั้นน่าจะร้าวแตก แล้วให้หมอโตมหาราชดูอีกตาบอกว่าชัวร์ นัดให้หมอกมลทิพย์จัดการก็แล้วกัน นอกนั้น ปากผมที่เป็นเครื่องเลี้ยงมา ๖๐ ปีนี้ น้อง ๆ บอกว่าควรเอ็กซเรย์ละเอียดอีกรอบ เพราะทั้งฟันทั้งเหงือกน่าจะได้ยกเครื่องสักครั้ง อย่างน้อยก็ขออุดสักซี่ด้านซ้ายล่าง

วานนี้แวะไปเอ็กซเรย์ที่ร้านหมอตี้ ได้ภาพนี้มา หมอบอกว่ากระดูกยังดีมาก ฟันที่ครอบไว้ก็ดูว่าดี แต่มี่ที่ต้องซ่อมหลายที่ ขออุดซึ่ล่างซ้ายซะก่อน ส่วนซี่ขวาบนที่ให้ยาบรรเทาปวดไปแล้วผมก็ไม่ได้กินนั้น ดันหายปวด แต่เกิดปวดมากที่ซี่ล่างขวาแบบแตะไม่ได้เลย ผมกินได้แต่ข้ามต้ม ไข่ตุ๋น และ ขนมจีนน้ำยา แบบ "ดูด ๆ" เอาเท่านั้น

หมอชายส่งให้หมอจิ๊กนาบอนดูต่อโดยทำการรักษารากฟันให้รากหนึ่ง อีกรากยังรักษายาก รอนัดหน้า กลับมาบ้านพอทุเลา ยังไม่กินยา แต่ก็ยังต้องดูดข้าวกินอยู่จนถึงเมื่อเช้า กินซาละเปาแบบขยี้ด้วยเหงือก ก็ออกรสอีกอย่างหนึ่ง

ตะกี้ หลังดูดขนมจีนน้ำยาพี่นีสะพานยาวไปสองจาน ผมแวะไปให้หมอกมลทิพย์จัดการกับซี่ขวาบน เธอบอกว่าร้าวตลอดซี่จนถึงโคนเลย อย่างนี้มีแต่ถอนแล้วค่อยฝังรากเทียม เพราะกระดูกกรามผมยังหนาพอ เธอบอกว่าหากแข็งแรงก็จะต้องผ่า ผมก็เลยฝืนหัวอย่างยิ่งเพื่อให้หมองัดจนออก จะได้ไม่ถูกผ่า "เผลาะ" ออกมาอย่างนี้

แล้วขอมาเป็นที่ระลึกและเครื่องภาวนาว่าด้วย ทันตา...ทันตา...แก่ทันตา...บัญชาเอ๋ย

แต่ที่สนุกนัก คือตอนจะไปร้านหมอ ไม่รู้จะฉวยหนังสือไหนไปอ่าน เจอเล่มนี้ที่ว่าด้วยตำนานและพงศาวดารพระพุทธศาสนาในเอเชียอาคเนย์ ได้มาจากอินเดียนานแล้ว ปรากฏว่าของไทยไม่มีเรื่องตำนานพระทันตธาตุที่เมืองนครเลย จากที่แบ่งเป็น ๓ จำพวก คือ ตำนานทางเหนือ จักรวาลวิทยาบาลี และ ว่าด้วยพุทธสถาน แม้มีโผล่นิดหนึ่งเท่านั้น อย่างนี้.

หรือจะถือว่านี้คือ ทันตธาตุของตัวเอง 
จึงขอหมอเอากลับมาเก็บไว้

ขอบคุณคุณหมอฟันทั้งหลายเลยนะครับ 
ทั้งหมอสมพร สำราญ แล้วก็หมอชาย โต จิ๊ก และ กมลทิพย์ครับ
แล้วจะตามมาให้ยกเครื่องต่อเนื่องให้ครบทั้งปากเลยครับ.

๒๖ มีค.๖๐