บัญชาชีวิต

เท่าที่คุยกัน ๑๐ คน มีทั้งที่ยังงง ๆ และที่ตั้งใจจะไม่ตาม หรือไม่ก็เลือกตามบ้างเป็นบางเรื่องที่สามารถเป็นผู้กำหนดใช้ หรือไม่ก็ค่อย ๆ เสริมฐานที่สำคัญก่อน 4.0 เสียก่อน คนหนึ่งผ่านการอยู่เมืองนอกมานาน ก็ข้องใจว่าทำไมเมืองไทยช้าจัง อีกคนบอกว่าตอนนี้ก็ไล่ขี่เพื่อบางสิ่งอย่างแต่ก็ต้องระวังปัจจัยเสี่ยง โดยก็ดูทั้งเรื่องของตัวเองควบกันไปกับงานธรรมที่กำลังขับเคลื่อนกันอยู่
ผมเองนั้น จากที่อ่าน ถาม ฟัง ขบ คิด ไปเรื่อยๆ ใน ๑ ชม.เดียวนี้ ได้อะไรหลายอย่างมาก ๆ ออกมาเป็นข้อคิดเบื้องต้นว่า 4.0 นี้นี่เองที่ถือเป็นยอดท้าทายพวกเราที่ทำงานธรรม เพราะนี้ คือ “สุดยอดของสมมุติ” ที่เราต้องเท่าและทัน ถึง “ความจริงแท้” แล้วอยู่ไปกับมันได้รอดแถมสามารถช่วงใช้ “ยอดสมมุติ” นี้ เพื่อนำพาให้ทั้งตัวเองและผู้คนได้ “เรียนและรู้ซึ้ง ซึ่งปรมัตถสัจจะ” โดยตัวเองนั้นยังจำได้ว่าตอนที่เริ่มมีคอมพิวเตอร์ ตั้งใจเลยว่า “จะไม่เลย” จนสุดท้ายก็ดื้อได้ไม่กี่ปี เช่นเดียวกับ “เฟสบุ๊ค” ที่ขอใช้แต่ “เมล์” น่าจะพอ แล้วก็พบว่าไม่พอในที่สุด โดยตอนนี้ก็หยุดใช้อยู่เพียงนี้ ในขณะที่อีกด้านนั้นก็ถือว่าตัวเองอาจจะเลย 4.0 บ้างแล้วด้วย ดังเช่นที่สนใจ “งานธรรมในเชิงลึก” อย่างที่เลือกมองเรื่องนี้ “เห็นเป็น ๒ สัจจะ : สมมุติ กับ ปรมัตถ” รวมทั้งเห็นเป็น “อิทัปปัจจยตาปฏิจจสมุปบาท” แม้กระทั่งที่ลงลึกศึกษาเรื่องลูกปัดเพื่อตามรอยจนพบรากแห่ง “ปฐมบทพระพุทธศาสนา” ที่กำลังจะเลยสู่ “สุวรรณภูมิเสมือน” และ “เส้นทางสายไหมทะเลเสมือน” พร้อมกับลู่ทาง “การพลิกฟื้นไทยใหม่เสมือน” ที่แสน “สุข สงบ เย็น” และ “อยู่ใน ใจเหนือ”

เชื่อเลยว่า ท่านทั้งหลายอ่านแล้วไม่รู้เรื่อง,

ขออภัยนะครับ

นี้เป็นบันทึกเอาไว้ทบทวนตัวเองนะครับ.
ส่วนคนอื่น ๆ ว่าไงต้องไปถามกันเอาเองนะครับ
แต่ที่แน่ ๆ ชาวันนี้ นายหนุ่ยชงและอธิบายจนนับเป็นครั้งแรกของชีวิตที่ดื่มด่ำกับ “รส” ชาที่สุด
ส่วนกุ้งแก้วหักหัวจากทะเลสาบสงขลานั้น ไม่อร่อยเท่าที่ผมเคยชิมของในกระสอบตอนไปซื้อนะครับ

๒๗ เมย.๖๐
#สโมสรธรรมทาน

นี้เป็นกิจกรรมลองทำเล่น ๆ กันอย่างที่ท่าน อ.พุทธทาสกับพวก ทำกันที่ไชยาตั้งแต่ตอนหนุ่มสาว แล้วเราก็เลยลองเล่นกันบ้าง เดือนละ ๒ รอบ ผมถูกมอบหมายให้เป็นคนเจ้ากี้เจ้าการในฐานะอยากเสนอดีนัก นัดหน้ายังไม่รู้เอาเรื่องอะไรดี แต่วันนี้ผมเอาหนังสืองานฯ นายกฯ บรรหาร ที่คุณหนูนามอบให้ มาทิ้งไว้ให้อ่านกันเล่นครับ