บัญชาชีวิต

ความที่สนใจผ้าไทยที่เคยทำท่าว่าจะหายสูญ
ก็เลยตามศึกษาบ้างนิด ๆ เน้นย่ามกับผ้าขาวม้า
เจอบางซิ่นแบบวิเศษ ก็เก็บ ๆ ไว้นิดหน่อย เพื่อเป็นอย่าง

เมื่อวานนี้ เวียนไปที่ OTOP City
เจอผ้าแปลกมา ๓ ผืน
หนึ่งเป็นสะไบไหม แม่แบบลายจกแพรวาจากกาฬสินธุ์
แม้ขนาดแคบกว่าจะทำผ้าขาวม้าได้ 
แต่ก็เห็นว่าน่าเอามารักษาไว้ก่อน

อีกหนึ่งเป็นผ้าไหมย้อมมะเกลือทอยก
จากอุทุมพรพิสัยที่ศรีสะเกษ
แต่ต่อชายด้วยลายอะไรก็ไม่รู้ ของคนลาว
เหมาะทำผ้าขาวม้ามาก ๆ

สุดท้ายเป็นผ้าซิ่น ที่คนลาวชาวไหนก็ไม่รู้
อยู่ที่แดนเขมรปนกูยกับลาว ที่อุทุมพรพิสัย
ทำวิจัยเรื่องผ้า แล้วลองทอจกตามอย่างลาวเวียงหรือลาวเทิงก็ไม่รู้
ฝากเขามาขาย

กลับมาถึงสวนโมกข์ สาว ๆ บอกว่าขอยืมนุ่งแห่ขันหมากบักโรจน์
แต่ว่าไม่พอนุ่ง

วันนี้ถึงเมืองนคร ก็เลยลองคุ้ยออกมาตามนี้
ใครจองนุ่งผืนไหน บอกได้ จะได้ขนขึ้นไปถึงเรือนหอเลยครับ

ผืนแรก เป็นผ้าตุ้มของผู้บ่าวภูไทเมืองกาฬสินธุ์ ห่มตุ้มไปในการสำคัญ รวมทั้งยกขันหมาก-แต่งงาน ผืนนี้ผมห่มเองครับ อีกผืนให้เจ้าบ่าวไปนานแล้ว เมื่อครั้งบอกให้รีบหาสาว

ชุดที่ ๒ มี ๓ ซิ่นลาวคั่งจากเมืองสุพรรณ
จกดอกที่ตัวซิ่นและตีนฉูดฉาด ทั้งน้ำเงินและแดง
เว้นผืนที่ ๓ ตัวเป็นหมี่

ชุดที่ ๓ มี ๒ ซิ่นของลาวเวียงหรือลาวเทิงก็ไม่รู้
มาจากแดนลาว ตัวหนึ่งมีผสมทั้งหมี่ ขิต และ จก

ชุดที่ ๔ มี ๔ ซิ่น ของไทยวน 
ที่ย้ายกันมาจากลาวแล้วกระจายอยู่หลายที่
ซิ่นแรก เรียบ ๆ ของคูบัว เป็นซิ่นเก่า สมบูรณ์แบบทั้งหัว ตัว และ ตีน
ซิ่นสอง ของเมืองลอง จังหวัดแพร่โน่น ตัวซิ่นมีลายมุก
ซิ่นสาม ก็ซิ่นเก่ามาจากแดนลาว ลายน้ำไหลเหลือประมาณ
ซิ่นสี่ ของทอใหม่ไม่นานนัก บอกว่าจากห้วยโก๋นเมืองน่าน

ชุดที่ ๕ มี ๒ ซิ่น ของฟากฝั่งตะวันตก
ซิ่นหนึ่ง ของยางบ้านไหน จำไม่ได้ 
แต่เป็นยางพัฒนา เพราะเข้าร่วมศึกษาและทอด้วยสีธรรมชาติ
อาจเป็นผ้ายางสีธรรมชาตอรุ่นแรก ๆ เมื่อกว่า ๑๐ ปีก่อนโน้น
อีกซิ่น เป็นของชนชาวชิน น่าจะคมีชินในแดนพม่า
ชาวนี้ทอจกอย่างวิเศษสุด เพราะละเอียดยิบ
แถมซิ่นนี้ก็เหลือเชื่อ จกมันทั้งหัวตลอดตัวถึงตีน

บอกมาก่อนวันที่ ๒๔ นี้นะครับ 
ตามระหัสที่สำแดงเป็นชุดและลำดับที่

รับผ้าที่เรือนหอริมบางปะกงที่บ้านสร้างนะครับ

เสร็จแล้ว ขอคืนมาใส่กรุนะคร้าบบบบบ.

๒๒ ธค.๖๐ ๑๔๔๐ น.
บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร

ผืนแรก เป็นผ้าตุ้มของผู้บ่าวภูไทเมืองกาฬสินธุ์ ห่มตุ้มไปในการสำคัญ รวมทั้งยกขันหมาก-แต่งงาน ผืนนี้ผมห่มเองครับ อีกผืนให้เจ้าบ่าวไปนานแล้ว เมื่อครั้งบอกให้รีบหาสาว

ชุดที่ ๒ มี ๓ ซิ่นลาวคั่งจากเมืองสุพรรณ
จกดอกที่ตัวซิ่นและตีนฉูดฉาด ทั้งน้ำเงินและแดง
เว้นผืนที่ ๓ ตัวเป็นหมี่

ชุดที่ ๒ มี ๓ ซิ่นลาวคั่งจากเมืองสุพรรณ
จกดอกที่ตัวซิ่นและตีนฉูดฉาด ทั้งน้ำเงินและแดง
เว้นผืนที่ ๓ ตัวเป็นหมี่

ชุดที่ ๓ มี ๒ ซิ่นของลาวเวียงหรือลาวเทิงก็ไม่รู้
มาจากแดนลาว ตัวหนึ่งมีผสมทั้งหมี่ ขิต และ จก

ชุดที่ ๔ มี ๔ ซิ่น ของไทยวน 
ที่ย้ายกันมาจากลาวแล้วกระจายอยู่หลายที่
ซิ่นแรก เรียบ ๆ ของคูบัว เป็นซิ่นเก่า สมบูรณ์แบบทั้งหัว ตัว และ ตีน
ซิ่นสอง ของเมืองลอง จังหวัดแพร่โน่น ตัวซิ่นมีลายมุก
ซิ่นสาม ก็ซิ่นเก่ามาจากแดนลาว ลายน้ำไหลเหลือประมาณ
ซิ่นสี่ ของทอใหม่ไม่นานนัก บอกว่าจากห้วยโก๋นเมืองน่าน

ชุดที่ ๕ มี ๒ ซิ่น ของฟากฝั่งตะวันตก
ซิ่นหนึ่ง ของยางบ้านไหน จำไม่ได้ 
แต่เป็นยางพัฒนา เพราะเข้าร่วมศึกษาและทอด้วยสีธรรมชาติ
อาจเป็นผ้ายางสีธรรมชาตอรุ่นแรก ๆ เมื่อกว่า ๑๐ ปีก่อนโน้น
อีกซิ่น เป็นของชนชาวชิน น่าจะคมีชินในแดนพม่า
ชาวนี้ทอจกอย่างวิเศษสุด เพราะละเอียดยิบ
แถมซิ่นนี้ก็เหลือเชื่อ จกมันทั้งหัวตลอดตัวถึงตีน