บัญชาชีวิต

พวกเราหารือกันแล้วตกลงเลือกโถแก้วเจียรนัยสีน้ำเงินใบที่แม่รัก ที่ตาวัฒน์กับยายยุพินให้เมื่อแม่แต่งงานกับพ่อเป็นโกศแม่ เพื่อจะได้อยูู่่คู่กับพ่อและพี่เติบที่แม่เลือกถ้วยกีฬาของพ่อเป็นโกศ

นอกจากน้าพาและพวกเราครบคนแล้ว มีพี่นิด พี่จำลีย์ พี่แดง พี่เจี๊ยบ พี่ตา พี่ตุ้ม พี่หญิง พี่เล็ก พี่ปุ๊ เต็ม อร แล้วก็โรจน์ กับรุ่ง

หลังอาบรดแม่ด้วยน้ำหอม 4711 ที่แม่ชอบจนครบคน พระทั้ง ๕ รูปก็บังสกุลอุทิศแด่แม่ จบด้วยการโปรยทานที่เต้ยรีบถ่ายรูปจากข้างบนแล้วลงไปถ่ายข้างล่างเผื่อได้ลูกกำพริกบ้าง งานนี้สู้มืออาชีพรับทานที่วัดไม่ได้ หรือไม่ก็น้าพากับพี่ ๆ ตั้งใจโปรยให้คนอื่น จึงไกลไม่ถึงที่เต้ยยืน ได้มาห่อเดียวเองครับ พอกลับขึ้นไปที่แม่ จึงขอเหรียญบาทกับสลึงมาอย่างละ ๑ นะครับ

สำหรับธาตุของแม่ทั้งหมด เก็บกวาดห่อผ้าขาวบรรจุหม้อดินดิบทาทองแล้วห่อผ้าขาวอีกชั้นก่อนที่น้าพาจะคล้องมาลัยไว้ แล้วจึงวางในโถเบญจรงค์โบราณใบใหญ่พิเศษที่พี่ตั้วเลือกให้ใช้ แล้วพี่โต ติ่ง กับ ตุ๋ม เป็นคนเชิญไปบำเพ็ญกุศล เลี้ยงพระและบังสกุลกันอีกรอบในศาลาครับ.

นับว่าถึงตอนนี้ธาตุขันธ์ในส่วนรูปทั้งนั้นและนามบางส่วนของแม่ก็ดับสนิทไม่มีส่วนเหลือแล้วเลยนะครับ แต่คุณงามและความรักมากมายของแม่มีแต่จะแผ่ขยายไม่สิ้นไม่สุด สำหรับพวกเราทุกคนครับ.

๒๐ กย.๕๙