เพื่อแผ่นดินเกิด

เมื่อไม่กี่ปีนี้ เวลาเดินเล่นเรื่อย ๆ
ไปเจอ ๒ สิ่งนี้ที่คิดว่า "น่าเก็บไว้ระลึกชาติด้วย"

หนึ่งนั้น เป็นหนังสือเล่มปกแดงมีตราแผ่นดินลายทอง
อายุ ๑๑๗ ปีมาแล้ว
"พระราชบัญญัติว่าด้วยแบบอย่างธงสยาม ร.ศ.๑๑๘"
ที่ออกมาแทนฉบับ ร.ศ.๑๑๐
ที่บอกว่าแต่เดิมนั้น ร.๑ ท่านทำเป็นธงจักรบนพื้นแดง
พอ ร.๒ ได้ช้างเผือกหลายเชือก ก็เลยใส่ช้างในวงจักร
ครั้น ร.๔ ให้เอาจักรออกเหลือแต่ช้าง เพื่อประชาชนได้ใช้โดยทั่วไป ส่วนประจำพระองค์เพิ่มสีขาบ มหาพิไชยมงกุฎและเครื่องสูงเข้าไป
พอ ร.๕ มีการเติมโล่ห์ตราแผ่นดินลงใต้มหาพิไชยมงกุฎ ตาม พรบ. ร.ศ.๑๑๐ แล้วทรงเห็นว่าน่าจะปรับปรุงใหม่ ตามรายละเอียดในเล่มนี้ โดยกำหนดให้ ธงชาติ แบบที่ ๑๓ "พื้นสีแดงกลางเปนรูปช้างเผือกน่าเข้าข้างเสา สำหรับใช้ชักในเรือทั้งหลายของพ่อค้า แลของสามัญในทั่วไป บรรดาที่เปนชาติสยาม" พร้อมกับธงอื่น ๆ อีก ๑๖ แบบ ตั้งแต่ ธงมหาราช ธงไอยราพต ธงราชินี
ธงเยาวราช ธงราชวงษ์ ธงพระบรมวงษานุวงษฝ่ายใน ธงเรือหลวง ธงเสนาบดี ธงฉาน ธงหางแซงแซว ธงหางจรเข้ ธงผู้ใหญ่ ธงชาติ ธงนำร่อง ธงราชทูตประจำเมืองต่าง ๆ และ ธงสำหรับกงสุล ตามเรื่องและภาพที่เลือกถ่ายมาให้ได้ดูกัน

อีกหนึ่งนั้น เป็นบัตรยากาแร็ตและไปรษณียบัตรฝรั่ง
พิมพ์ทั้งบนผืนผ้าและแผ่นกระดาษ
หลากหลายรูปแบบการนำเสนอ
รวมทั้งธงไตรรงค์ที่ ร.๖ ให้ตราขึ้นมาใหม่เมื่อ ๑๐๐ ปีที่แล้ว
ในนั้นมีไปรษณียบุัตรน่าสนใจหลายใบ
ใบหนึ่งว่าด้วยธงและเงินตราชาวสยาม
ทำเป็นลายดุนทองสวยมากทีเดียว

รายละเอียดอื่น ๆ คงมีคนกล่าวถึงกันมากแล้วนะครับ

อ้อ พอดีพี่สะใภ้หาเจอธงช้างแดงผืนนั้นด้วยแล้วครับ.

ใครสนใจ นส.พรบ.เล่มนี้
จะนำไปฝากไว้ที่ห้องจดหมายเหตุแห่งสวนโมกข์กรุงเทพฯ นะครับ

๒๘ กย.๖๐